Een leeg plastic zakje van een half wit of bruin brood, steek ik vaak in een jaszak. Ik gebruik het om onderweg zwerfvuil in te doen. Vanmorgen waren dat twee lege blikjes, twee mondmaskers en wat papier. Tegen het eind van onze rond gooi ik het zakje in een afvalcontainer langs het fietspad of bij de bushalte. Dat hangt af van de afgelegde route.
Als ik naar een winkel ga, wat ik overigens zeer sporadisch doe, dan doe ik vanwege de plicht een mondkapje op mijn toet. Ik heb geen zin in gezeur of een boete. Ik ontsmet mijn handen niet voordat ik naar binnen ga. Ook niet als ik de winkel weer verlaat. Dat vind ik niet zo gezond voor mijn handen. Ik doe als eerste dat vervelende mondkapje af en zet mijn bril weer op. Weer thuis sta ik niet gelijk mijn handen te wassen en/of de handvatten van het stuur van mijn fiets te reinigen. Ik vind dat allemaal niet nodig. Ik was mijn handen nog steeds als voorheen : na een toiletbezoek, als ik een vies klusje geklaard heb (stap ik liever onder de douche) en als ik ga koken. Als ik voedsel aan het bereiden ben, was of spoel ik mijn handen tussendoor soms ook. En ik droog ze telkens weer aan hetzelfde handdoekje. Al ruim 60 jaar doe ik dat zo. Ik vind die ouderwetse reinigingshandelingen ook belangrijk vanwege hun bijdragen aan mijn weerstand.
Vorig jaar, toen nog veel onbekend was deed ik wat voorzichtiger. Al is het wel zo, dat ik ook nu het vervelend vind, wanneer iemand in mijn nek staat te hijgen. Maar dat vond ik voorheen ook al vervelend.