Vandaag, 31 mei, is een bijzondere dag. Op deze dag in de maand mei van het jaar 1985 rond half negen in de avond, had ik woorden met mijn pa. Ik moet er telkens aan terugdenken, want in de regel heb ik nauwelijks woorden met hem gehad. Geen harde, maar wel (te) weinig gewone. Ik werd die avond een beetje boos op mijn pa en gaf hem in mijn beleving flink van repliek. Ik was het namelijk oneens met hem over het feit dat ie niet aanwezig wilde zijn op een bruiloftsfeest.
Ik weet niet in hoeverre hij van mijn reactie geschrokken is en/of ie over mijn woorden heeft nagedacht : op bijzondere momenten als deze moet je als ouder je kind steunen.