Vanmorgen de ogen maar weer eens laten controleren. Het oog wil soms ook wat. De meting wees uit, dat ik met mijn huidige bril de dingen en mensen veel te scherp zie. Een stapje terug wat sterkte betreft zou beter zijn. Bij dagelijks gebruik had ik al een tijdje het idee, dat ik dingen te scherp zag. Soms werd me dat niet in dank afgenomen (schreef hij dubbelzinnig). Toen ik de vrouw aangaf dat ik vanwege het vele motorrijden gewend was een zonnebril op sterkte te dragen, verschoof het gesprek zich naar motorrijden. Haar man rijdt namelijk motor. Wat denk je? Hij werkt als installateur, net als onze zoon. Wat een toeval. Hoewel ze eerst nogal zakelijk overkwam, werd ze vanwege deze gemeenschappelijke zaken een stuk losser.
Vooral als ik lang in de verte kijk, zoals tijdens het autorijden, begin ik wat last te krijgen van vermoeidheid of duizeligheid. Een stapje terug wat sterkte betreft, is de oplossing. Na de meting ben ik op zoek gegaan naar een nieuw montuur. Daar werd ik wat tureluurs van. Ik zocht me scheel naar een geschikt model. Gelukkig kwam een medewerkster mij helpen. En ze had er kijk op. Ze pakte een paar monturen, waarvan ik in eerste instantie dacht : "Op je bolle ogen! Die draag ik mooi niet!" Maar toen ik ze op mijn neus had, oogde ik er opeens anders uit. Ik moest even aan mijn grote broer denken. Hij adviseerde mij als ik als tiener en 20'er kleding ging kopen. Ik moest hem ook telkens weer gelijk geven, wat zijn keuzes betrof. Wat de door haar geselecteerde monturen betrof leek ik opeens nog jonger, toen wijs, dan weer een nerd en toen weer gewoon (bleek mijn eigen bril te zijn).
Het montuur wat ik gekozen heb, geeft mij een heel ander gezicht, aldus de verkoopster. "Mooi, dan hoef ik me niet te vermommen om ergens stiekem op bezoek te gaan", grapte ik. Ze reikte me ook een montuur voor een zonnebril op sterkte aan. Toen ik die op mijn gezicht plantte, kreeg ik direct een beeld van mezelf rijdend in een dakloze(huh?) sportwagen met mijn arm nonchalant uit het raam hangend. Dus die heb ik ook maar gekozen.
Het opmaken van de definitieve bestelling geschiedde door een andere medewerkster, een knappe met een Hindoestaanse achtergrond. Ze vroeg mij met haar mee te komen. Een verzoek waar ik geen nee tegen kon zeggen. Toen we plaats hadden genomen aan een tafeltje, vroeg ze of mijn vrouw ook bij ons zou aanschuiven. Ik antwoordde dat ze mij voor 100% vertrouwt en ik echt alleen voor een paar brillen gekomen ben. Ze was even van slag. Even later schoof Sonja ook aan. Ik moest de Hindoestaanse een paar keer diep in de ogen kijken vanwege weer een meting. Ik ben er niet in verdronken, hoor. Ze vertelde mij wel dat ik via mijn zorgverzekering geen cent vergoed zou krijgen. Ik had niet anders verwacht. Aan de ene kant wordt mijn pakket uitgedund en aan de andere kant qua premie duurder. Dubbelop dus. Tot slot zei ze, dat wij haar bekend voorkwamen. Ze heeft ook in Lelystad gewerkt, dus daar zal het wel van komen. Over anderhalve week gaan we terug, om de beide brillen op te halen.