Toen een collega het over rijk worden door fors te verdienen had, zei ik dat ik daar niets mee heb. Hij reageerde toen met : "Dat zeggen mensen met veel geld altijd."
Sinds mijn jeugd heb ik weinig op met geld. Geld zorgt voor onrust en ellende, had ik al op jonge leeftijd in gedachte. Ik ben altijd gelukkig geweest met weinig. Dat geluk wilde ik liever niet verstoren. Het is een aantal keren voorgekomen, dat collega's met nota bene een lagere functie dan ik, meer verdienden. Of beter "kregen". Ook daar maakte ik me niet druk over. Als mijn werkgever mijn zoveel waard vond dan was dat zijn mening.
Het betekent niet dat ik weinig kreeg. Nee, ik schaamde me vaak om over mijn inkomen te praten. Om ellende te voorkomen gaf ik veel weg. Zonder mijn eigen gezin te benadelen, hoor. Een keer uit eten gaan was en bleef een luxe. Vakanties werden niet uitbundig maar wel heel leuk gevierd. Zolang we maar genoeg geld hadden om met beide voetjes op de grond dingen te doen, zijn we gelukkig. En wat reserves betreft : als een of ander huishoudelijk apparaat het begeeft, willen we wel een nieuwe kunnen kopen. He was even schrikken toen ik erachter kwam een aantal woekerpolissen te hebben afgesloten. Maar ook dat geld mis ik niet.