Afgelopen week is er weer erg veel vernield. In Frankrijk werd de dood van een ongehoorzame tiener gebruikt om niet alleen te rellen, maar ook om te vernielen en te plunderen. Tja, 'wir schaffen es' heeft ook z'n nadelen. Wat mij wat tegenviel was de reactie van de oma van het slachtoffer. Ze zei niets over haar ondeugende kleinzoon. Wel over het rellen en plunderen en ze sprak de hoop uit, dat de dader gestraft zal worden. Wel raar, want de dader wilde eerst die andere dader aanpakken. Hopelijk wordt het recht niet beïnvloed door al die rellen en vernielzucht. Het joch had gewoon moeten luisteren.
In eigen land zijn 'monumenten' van de slavernij vernield. Je hoort mij niet roepen : "O, wat erg!" Hoewel het wel weer vernielen is. Ofwel andermans spullen kapotmaken. Niet doen dus. Dat slavernij gedoe, daar heb ik niets mee. Vroeger wel. Maar de klagers zelf hebben het mij afgeleerd. Zo goed zelfs, dat ik het onderwerp als erg vervelend ben gaan ervaren. Net zoals dat Zwarte Piet, vega, regenboog en gender gedoe. Dat wil men iedereen maar door de strot duwen. Tja, daar gaat een mens van kotsen hè? Het zijn ingrediënten van de samenleving. Je eet het of niet. Klaar.