Vanmorgen heb ik weer een rondje gelopen om zwerfvuil op te ruimen. Tijdens de ronde, zwaaide een meneer in een autootje van de gemeente naar mij. Hij stak ook z'n duim op. Met dat autootje worden de afvalcontainers geleegd.
Later kwamen we elkaar weer tegen. Dit keer stopte hij. Na een vrolijke begroeting over en weer bood hij mij aan mijn volle zak in zijn autootje te legen. Uiteraard in de laadruimte.😁 Ik zei hem dat ik zijn service erg op prijs stelde. In Lelystad was de houding anders. Heel anders. Totdat ik daar vertrok. Dankzij een burgergerichte gemeentelijke medewerker kon ik daar van het zwerfafval af. Dat was wel een oneigenlijk gebeuren, want het mocht niet. Ook die meneer leegde de containers en had dus wel oog voor een vrijwilliger. Een paar maanden na mijn vertrek kreeg ik een e-mail met het verzoek of ik wilde terugkomen. Men wilde op de basisschool De Sluis kinderen zwerfvuil laten opruimen en daar had men een begeleider voor nodig.
Al de jaren dat ik over de vervuiling met de school communiceerde, had de school geen interesse. Gevolg was toen ook, dat ik het vuil rond de school niet meer opruimde. Terwijl de leerlingen wel een project over het milieu deden en een afvalverwerkingscentrale in Noord Holland bezochten. Zo'n bezoekje had ik ook wel gewild. Het kan verkeren.