Gisteren kwam ik erachter waarom ik met een kerstliedje in mijn hoofd wakker werd. Een dag of wat eerder had ik 's avonds hier in de buurt een verlichte kerstster voor het raam gezien. Toen schoot mij dat liedje te binnen. Vandaar dus. Stiekem opgeslagen ergens in mijn grijze massa en later weer naar boven komen borrelen.
De foto. Hier passeren wij, Fenna en ik, dagelijks. Dus ook tijdens de ochtendwandeling. En soms geeft zo'n doorkijk een mooi beeld van een nieuwe dag.
