Het is natuurlijk ook weer een stukje beroepsdeformatie van mij. Als ik tijdens mijn interviews merkte dat men mij voorloog of halve waarheden vertelde of anderszins de waarheid probeerde te verdoezelen, ging ik dieper graven. Dat was meestal het geval als ik de huidige werkwijze moest blootleggen. Vandaar dat ik nogal aan het graven ben in het corona-gebeuren.
Er wordt van meet af aan niet alles verteld, zaken verborgen gehouden en mensen het zwijgen opgelegd door hen te verbannen van de media of belachelijk te maken. Toen ik onderzoeken deed bij bedrijven overkwam mij het ook. Zwarte maken, uitlachen en zelfs bedreigen! Nou, dan wist ik dat ik 'gevaarlijk' was geworden. Of wel : dicht bij de waarheid was gekomen. Maar al dat gedoe heeft mij nooit ervan weerhouden mijn werk naar behoren te doen. Ik was wat dat betreft net een terriër.
Het is een aantal keren gebeurd, dat de bazen zelf schuldig waren aan 'oneigenlijke activiteiten'. De waarheid is nu eenmaal soms hard. Wat ik toen wel waardeerde was dat ik nooit daarom weggestuurd werd. Ik mocht mijn opdrachten altijd afronden.