Per toeval kwam ik gisteren achter het bericht, dat een voormalig collega van mij onlangs is overleden. Ik was zijn leidinggevende gedurende een korte periode, toen ik werkzaam was als hoofd van de IT afdeling van een bedrijf in Schoonhoven.
Hij kwam voor mij op een wat vreemde manier binnen. Ik was namelijk helemaal niet betrokken geweest bij de sollicitatiegesprekken. De Controller van het bedrijf heeft IT personeel aangenomen. Zo ook René. Een van de eerste dingen die René moest doen, was het volgen van een cursus bij Volmac. Ik vond het toen een verkeerd opleidingsinstituut. Bij Volmac werden in die tijd cursisten gekleineerd, afgebekt en te kijk gezet. Een soort van psychologische wreedheden door docenten daar. Ik kende collega's die daar huilend weggelopen en daarna weken lang ziek thuis geweest zijn. Geestelijk in elkaar geramd. Zo overkwam het René ook. De Controller kreeg een brief van Volmac, met de mededeling dat René ongeschikt was voor het IT vakgebied. René werkte toen al 10 jaar als IT'er (analist-programmeur) en moest enkel bij Volmac een programmeertaal erbij leren. Hij was ook sympathiek in de omgang. Die brief was aanleiding voor zijn ontslag! Ik heb nog mijn kennis rond Volmacs werkwijze verteld en dat René zijn vak verstond en ik zeer tevreden met hem was, maar dat alles mocht niet baten.
Het gebeurde allemaal in de periode, waarin ik zelf mijn ontslag ingediend had. Met als reden : een zeer onprettige werksfeer. Niet alleen in de slachterij, ook op kantoor ging men over lijken. René heeft daar, na mijn vertrek naar een softwarebureau, nog een paar maanden gewerkt. Hij had zich laten overhalen nog wat langer te blijven, omdat de IT afdeling anders stil zou vallen.... R.I.P René.