Met Son en zon

"Wie de oude matst, matst zichzelf". Dat gaat ook op als de oude je partner is. Vandaag heb ik Son even geholpen met het plaatsen van een schap tegen de muur van de loods. Ik was met de bus bezig en kreeg te maken met een wachttijd. Die tijd heb ik dus ook nuttig besteed. Voor mij is het niet zo lastig om van de nood een deugd te maken.
Toen het schap gemonteerd was, kon ze even lekker los. Ik bedoel daarmee, dat ze allerlei spullen op de plank plaatste en wat opruimwerkzaamheden deed.
Son vertrok eerder dan ik, want het is immers woensdag. Dan heeft ze haar knutselmiddag, samen met een paar vriendinnen. Zelf knutsel ik meestal liever alleen. Het was zeer aangenaam weer. De zon brandde op mijn bolletje, vanwege het ontbreken van een parasolletje. Maar ik werd niet zo zwart als roet, ondanks het ontbreken van een hoed. Volgens mij heb ik last van een vrolijk jeugdtrauma. Als dat bestaat. Ik ben nog niet zo lang geleden zo goed als kaal geschoren. Daar ben ik niet zo moeilijk in. Tondeuse op 3mm en scheren maar. Klaar. Van mij mogen zelfs de kleinkinderen dat doen.