Zelf ben ik nogal avontuurlijk van aard. Zowel in mijn jongensjaren (met o.a. de padvinderij) als militaire dienst, maar ook later vond ik het erg aantrekkelijk in de natuur te zijn en daar te (over-)leven. Misschien vond ik het daarom ook erg leuk in dat huisje in het bos bij Beekbergen. Verstoken van luxe, op hout stoken, verlichting met olie en op gezette tijden drinkwater halen. Later heb ik de boel dar wat gemoderniseerd. Maar eerst was het een vorm van kamperen in een huisje.
De series over mensen die in het steenkoude Alaska proberen te leven, vind ik daarom erg interessant. Men moet zich zien te redden met zeer beperkte middelen en men leeft van de natuur. Prachtig! Ik heb daar niet meer de leeftijd voor. Niet alleen wat energie betreft, maar ook fysiek. Als er een beer op me af zou komen, kom ik niet meer een boom in. Nee, ik zou daar op deze leeftijd op een gegeven moment verpieteren en naar huis verlangen. En dan is Dronten heel ver weg. Zit ik daar te blauwbekken in mijn eentje.