"Niemand wil mij helpen!" , "Niemand vraagt hoe het met mij is!", "Ik heb geen enkel kaartje gekregen!" Stuk voor stuk klachten, die ik de laatste tijd hoor. Tja, hoe zou dat nou komen?
Sommige mensen hebben een flinke dosis zelfmedelijden. In de gevallen die ik hier meemaak, zijn de klagers dezelfde mensen die anderen heel gemakkelijk in de steek laten. Ze komen afspraken niet na, blijven zonder enig bericht weg en... ze verzinnen later allerlei smoezen om hun gedrag goed te praten. Voor de laatste moet je als ouder iemand een goed geheugen hebben. En dat hebben zij niet. Met gevolg dat ze zichzelf geregeld tegenspreken.
Ondanks dat, wijzen ze naar anderen. Zij zijn het die weinig interesse tonen. Ach, ik zeg maar zo : wat gij niet wilt dat u geschiedt, .... De anderen zouden exact hetzelfde kunnen zeggen toen zij door de klagers in de steek werden gelaten. Maar dat deden zij niet. Ze doen niet aan zelfbeklag. Ze kaatsen enkel de bal terug.