Kinderen van Ruinerwold

Afgelopen week zag ik een uitzending waarin een paar kinderen van het gezin uit Ruinerwold geïnterviewd werden over hun ervaringen thuis. Ik vond het gedrag van hun ouders nogal bizar. Ik merkte bij de volwassen kinderen, dat ze het lastig vonden om bepaalde situaties die zich in het gezin voordeden / voordoen te beoordelen. Ze wekten bij mij de indruk weinig vergelijksmateriaal te hebben. Ze kwamen soms moeilijk uit hun woorden. Logisch, als je hoort hoe er met ze omgegaan is. Ze werden ver van de werkelijkheid weggehouden. De manier waarop hun vader de kinderen indoctrineerde was ook eng. En dan weer het geloof erbij betrekken. Bah!
Tegen het eind ging het over op spirituele wijze de rol van de moeder overnemen. Iets wat hun vader van kinderen eiste. Hoever ze in die rol moesten gaan, werd niet verteld. Ook toen zag ik hen duidelijk aarzelen en terughoudend reageren. Het zal mij niet verbazen wanneer hun vader zowel zijn dochters als zonen seksueel misbruikt heeft ; doen wat ie met zijn vrouw deed. Ik vond het allemaal triest en naar overkomen. Ook de straffen die de kinderen moesten ondergaan. Zoals hen negeren en afzonderen en dreigen met God. Schrijnend.
De volwassen kinderen hebben nog behoorlijk wat in te halen om alsnog een goed beeld te krijgen van goed en kwaad. Ik hoop dat het hen zal lukken. Al was het enkel voor hun eigen toekomst.
Dat hun vader niet vervolgd wordt, vind ik geheel onterecht. Het OM stelt dat de vader vanwege een hersenbloeding niet instaat is zich te verdedigen. Nou en? Waren die kinderen van hem dat dan wel? Weer kiest ons rechtssysteem voor de dader en niet voor de slachtoffers.