Een hekel aan herdershonden

Is het vreemd, dat bijna al onze honden een hekel hadden / hebben aan herdershonden? Al vanaf de eerste kennismaking op afstand. Komt het wellicht door de alerte verschijning van de herder met zijn rechtopstaande oren? Er is wel een uitzondering. Fenna heeft als pup een tijd lang gestoeid met een paar herdershonden (foto's onder), waaronder ook een pup. Helaas is ze later, hier in het Dorpsbos door twee herders, een Duitse en een Mechelse, aangevallen en daarna opgejaagd. Het liep gelukkig goed af, want ik trof Fenna later bij onze voordeur aan. Sindsdien heeft Fenna ook niets met herders.
Zelf ben ik nooit bang geweest voor herdershonden. Misschien kwam dat omdat onze buren in de jaren 50 een Duitse herder hadden. De familie Quik (Heime en Nel van de tabakszaak aan de Hoofdstraat) hadden toen zo'n hond, die Asco heette. Als ik daar de tuin of de gang inliep, gooide dat grote beest mij (jochie) tegen de grond en begon me dan uitbundig te likken. Misschien dat ie dat ik van chocolade was. Herder Asco deed weliswaar wat ruw, maar ik heb nooit het idee gehad dat ie vals of agressief was. Andere buren beneden ons hadden een boxer, Bram. Hij was van de familie Zaagman, (hebben ze ook niet in de Koningstraat gewoond?) die later naar de Dr. de Bruijnestraat verhuisde. Daar hadden ze een tijdje twee boxers waarvan een met de exotische naam Shiva. Later, toen ik wat meer kennis had opgedaan, vond ik het vreemd om een hond naar een god te

vernoemen. Misschien was Bram wel Brahma.
Hoe dan ook, inmiddels weet ik dat veel honden op voorhand moeite hebben met herders. Ten tijde van de actie met gevulde schoenendozen voor kinderen elders, had men bij het bedrijf waar wij werkten ook een herdershond (foto boven). Dat was ook een vriendelijk beest, dat gewoon tussen de vrijwilligers rondliep en soms speelde. Iemand vertelde mij nog niet zo lang geleden, dat hij een kennis heeft die stelde dat zijn herder geregeld in elkaar geslagen moet worden.

Anders blijf je hem niet de baas. "Nou", zei ik, "dan heb je niet alleen geen verstand van honden, maar ben je ook nog een ordinaire dierenbeul." Wat denk je? Die man schrok van mijn uitspraak. Dus zal hij die van zijn kennis als normaal geaccepteerd hebben. Vooroordelen dus.
Toen ik nog post en folders bezorgde kwam ik steevast op twee adressen een herdershond tegen. Beide Duitse exemplaren en beide telkens weer erg lelijk doen. Toch ben ik nooit bang geweest voor die twee. Ik heb dan wel een houding van 'O wee als je mij iets doet, dan vermoord ik je!'