Wij zeggen altijd : "Een hond moet je honds behandelen." Daar schrikken mensen van, omdat het woord 'honds' een negatieve lading heeft. Maar wij bedoelen met 'honds' : zoals honden met elkaar omgaan. Dus natuurlijk. Ik heb nog geen (moeder)hond met een zak koekjes zien rondlopen. Wel met een vaatje rum, maar dat is anders. 😂
Zo zie ik veel mensen een vreemde hond niet alleen ongevraagd aaien, maar ook dat met de hand boven op de kop doen. Veel honden beschouwen zo'n hand van boven als een dominante beweging en voelen zich bedreigd. Met een grom of zelfs een beet tot gevolg. Pups zijn vaak bezig met het ontwikkelen van dominant gedrag. Dat smoorden wij in de kiem. Niet door fysiek gedrag, maar door de lichaamstaal toe te passen. Zelfs woorden zijn dan niet nodig, want de hond voelt je stemming heel goed aan. Het is zoiets als de bekende blik van een moeder of vader.
Als een hond een bal of speelgoed voor je voeten legt, neemt ie de regie over. Hij zegt : "Jij moet met mij spelen." Niet dus, want wij bepalen het begin en het eind van een spel of aandacht. Ik zie honden die als eerste door een deur gaan. Bij ons niet, wij gaan als eerste. Kortom, in alles zijn wij de baas.
Ook hier in Dronten heb ik diverse keren meegemaakt dat loslopende honden nergens te bekennen zijn. Als ik de eigenaar / eigenares vroeg of ze weleens verstoppertje gespeeld hebben met hun hond toen ie nog pup was, was het antwoord : "Nee, nooit". Dat dacht ik al. Onze honden hielden ons continu in de gaten. En dat was niet vanwege een koekje of een aai over de kop. Omdat wij de baas zijn en zij ons vertrouwen. Honden moeten luisteren naar hun bazen. Net zoals kinderen naar hun ouders.
Iemand vroeg aan mij : "Wat heb jij met honden?" Hij vroeg dat, omdat zijn hond voor mij koos en niet voor een koekje. Ik zei toen : "Ik heb niets met die beesten. Die beesten hebben iets met mij." 😁 Als een hond corrigeert (doe ik niet) :