In Amerongen aangekomen meenden we het dorpscentrum te gaan bezoeken. Daar wilden we even pauzeren met een warm drankje en dito kachel / verwarming. We zagen nergens iets wat op drukte leek van winkelend publiek. Dus doken we een restaurantje met schreeuwerige reclameborden in. Er waren verschillende kamers. Omdat de een erg druk was, kozen we voor een kleinere, waar slechts 4 mensen zaten. Toen we onze jassen, mutsen en handschoenen van onze koude lijven hadden verwijderd, kregen we het nog kouder! In dat kamertje stond weliswaar een potkacheltje met gasaansluiting, maar die brandde niet. Waarschijnlijk vanwege een rechtstreekse verbinding met Slochteren. We warmden onze handen maar op aan een kop thee en koffie. Met goed verwarmde handen dronken we de lauw geworden drankjes op. We vroegen aan de serveersters waar we ergens een winkelcentrum of zo konden vinden. We dachten namelijk dat Google ons voor de gek hield of in de steek liet. De serveerster lachte wat minzaam en schudde haar hoofd. "Zoiets hebben we hier niet", zei ze met een 'o gut toeristen' lachje. Ze liep snel weg van ons tafeltje. Waarschijnlijk om buiten ons gehoorveld heel hard te gaan staan lachen.
Op de terugweg via een andere route zag ik in elk geval wat nieuws : een Buhanka kampeerbus die te koop stond. Mijn achterste zag ook iets nieuws : een ander zadel! Ik merkte dat pas toen we elders de lunch gingen gebruiken en ik afstapte. Ook in die tent was de cv direct aangesloten op het gasstation van Slochteren. Maar daar zaten we achter het glas in de zon!
Naar schatting hebben wij zo'n 25 km gefietst. Het was wel iets meer dan een frisse neus halen.