Ik ben met mijn buurmeisje getrouwd. In 1975. Omdat we bijna 8 jaar in leeftijd verschillen, heb ik haar nog als kleine meid gezien. Dat was vanaf 1964. Ze verkeerde vaak in het gezelschap van haar vader. Ik zie ze nog zo samen klussen achter het huis. Zelf was ik ook aan het klussen. Aan bromfietsen. Daar ging al mijn aandacht naar uit. Tot groot verdriet van menig tienermeisje (werd mij later verteld).
Pas zo'n 10 jaar nadat we naast elkaar zijn komen wonen, viel ze mij op. Ik zag plotseling een lachend koppie met lange blonde haren buiten staan. Ik dacht : "Wie is dat??" Op de zaterdagen wasten we beiden een auto. Zij de Opel Ascona van haar moeder en ik mijn Fiat 128. Omdat ik eerder klaar was (toevallig?) ging ik haar helpen. Ook om haar te leren kennen. Na een paar maanden van wassen en praten, wist ik dat ze creatief is, zorgzaam, een klusser en doener, bescheiden, een gastvrouw en sociaal. We hebben beiden dezelfde opvoeding gekregen. Ze kon ook goed dansen; ik dus niet. Op Nieuwjaarsdag 1975 trok ik de stoute schoenen aan en ging bij haar op bezoek. Later waren we vaker samen. Wandelen met de honden (ze hadden twee teckels) en naar Leiden om wat te gaan drinken bij Wimpy in de Haarlemmerstraat. En zo is het gekomen. Ze bleek een prima match. Nog steeds!