Eventuele G2 winkels heb ik niet nodig. Zij mij wel.
Als het er van komt, kijk ik even naar dating programma's. Ik bedoel dan de 'gewone' en niet die waar mensen op voorhand naakt moeten zijn en nog tijdens de uitzending het bed met elkaar moeten delen. Nee, het gaat mij meer om de communicatie. Hoe twee mensen die elkaar niet kennen met elkaar omgaan. Er zijn er die enkel over zichzelf praten en vanuit hun eigen privé situatie eisen stellen : 'Ik heb een eigen bedrijf en ben niet van plan helemaal naar jouw woonplaats te verkassen.' De bekende ikke-mentaliteit komt geregeld aan bod. Anderen schijnen alleen voor het eten te komen. Er wordt nauwelijks iets besproken. En als er iets gezegd wordt, dan gaat het over het eten.
Omdat ik zelf geïnteresseerd ben in de persoonlijkheid, het karakter, de achtergrond en de interesses van mensen, sta ik soms versteld van het aantal keer dat mensen het primair louter hebben over het uiterlijk. Op de vraag 'wat vind je belangrijk aan een toekomstige partner?', antwoorden zij : een gespierd lijf of een lekker kontje of grote borsten. Of ze noemen de naam van een of andere beroemdheid, waarop de persoon moet lijken. Vaak is dan mijn primaire gedachte : wat mensonvriendelijk! Net alsof iedereen in de bouw werkt. Of bij RTL.