Op later leeftijd, toen mijn broer en ik ons meer gingen interesseren voor de andere kijk op de schepping, filosofeerde ik al over de mogelijkheid van de ruimtevaart in de Bijbelse verhalen. Het ten hemel opstijgen was daar in eerste instantie de reden voor. Later kwamen de engelen erbij. Ze waren altijd als een soort lichtgevende figuren beschreven en afgebeeld. Ik weet niet of mijn broer na uit huis te zijn gegaan, zich nog hiermee bezig heeft gehouden. Ik heb die interesse zachtjes laten sudderen op de achtergrond. Al las ik altijd wel artikelen waarin over waarnemingen van ufo's geschreven werd.
Toen ik leerde dat de Bijbel een selectie is van oude verhalen, werd ik nieuwsgierig naar de rest. Wat dat betreft is het net als ander lectuur die in voorgaande jaren van mij weggehouden werd. Zoals het blad De Lach, dat soms bij de kapper op tafel lag. Haha! Maar ja, in die tijd was er geen internet maar wel een soort van taboe op allerlei zaken.
Aan het cijfer 12 schijnt ook iets bijzonders te kleven. Dat getal vormde in veel berekeningen en weergaven van aantallen de basis. Laat ik nou zelf op de 12e dag van de 12e maand geboren zijn. En ook nog eens tegen twaalf uur 's nachts. Toch is er naar mijn idee niets bijzonders aan mij. Al vind ik wel dat ik over een grote dosis welzijn en/of 'geluk' (?) beschik. Ik ben een gezegend mens.
Hoewel ik geen boekenwurm ben ben ik toch weer wat aan het lezen geslagen. Op de mij bekende selectieve manier. Ik ben on line een boekwerkje aan het lezen over Henoch (of Enoch). Dat boek (o.a ook vermeld in de Dode Zee-rollen) is buiten de Bijbel gelaten (met uitzondering van de bijbel van Ethiopische christenen), omdat het niet past in het (Westers) geheel / denkbeeld. Het boek van Henoch verhaalt namelijk over buitenaardse(?) inmenging op de wereld en legt relaties naar andere boeken in de Bijbel. Tja, dat krijg je wanneer men iets voor mij verborgen wil houden. Dan ga ik op zoek. 😅