Onderweg verder geen bijzonderheden. Hoewel, twee keer bleef een auto de middelste rijbaan van een driebaansweg bezet houden. Zonde! Het was nogal druk en in mijn spiegels zag ik een vrij lege rechterbaan en twee volle banen ernaast, vanwege suffe linksrijders. De tweede keer liet ik de bus langzaam op de rechter rijbaan inlopen op de linksrijder. Toen ik naast hem reed, keek een vrouwelijke passagier naar mij omhoog. Ik gebaarde lachend naar de rechter baan. Ik moest wel lachen om haar reactie. Met haar hoofd wees ze naar de bestuurder naast haar. Daarbij trok ze een gezicht met opgetrokken wenkbrauwen dat ik vertaalde in : " Probeer dat die eigenwijs naast mij maar eens duidelijk te maken!" Daarna zei ze toch blijkbaar iets tegen de linksrijder, want plots keek hij naar opzij en schrok blijkbaar van het rode gevaar(te) schuin naast hem. Hij gaf gas en ging daarna naar rechts. Ik verhoogde mijn snelheid weer naar de 100 en passeerde het stel. Ik zag in mijn spiegel dat meneer zich wat klein maakte.
Tegen 12.30 uur parkeerden wij de bus achter het huisje. We zijn gezond en wel en met een gebruinde lijf weer thuis.