Ik hoorde over een voorval hier in het zwembad. Een vrouw met bril kwam het zwembad in en ging zitten. Plots schreeuwde een andere 'vrouw' op een viswijfachtige manier dat ze daar niet met een bril mocht komen. Alsof het een kind betrof dat al twee keer was gewaarschuwd.
Ze schreeuwde "Schiet op, wegwezen, uit het zwembad!!" En toen voegde ze eraan toen "Mijn man is hier de badmeester! Als ik het tegen hem vertel, stuurt ie je het zwembad uit!" De campinggast keek wat beduusd en verbaasd. Net als de andere aanwezigen.
Het zit namelijk zo, vanwege eerdere slechte ervaringen met glaswerk in het zwembad (inclusief gewone en duikbrillen) heeft men die hulpmiddelen verboden. Er is een keer een lekkage opgetreden vanwege een bril op de bodem van het bad. Zoiets kan je natuurlijk ook even uitleggen nadat je een gast er vriendelijk op gewezen hebt, dat een bril niet toegestaan is. Maar ja, niet iedereen is bekend met fatsoen en goede omgangsvormen.
Toen ik het stukje hoorde over dat ze het haar man zou zeggen, zag ik mezelf als jochie op de rand van de stoep voor onze duplexwoning in de Resedastraat zitten. Met buurjongen Fransje Staats. Die was een keer aan het opscheppen, dat zijn vader een zeilboot had en mijn vader niet. Je weet wel, zo'n lekker puh gedoe van kinderen onder elkaar. Omdat Fransje daarover bleef doorzeuren, zei ik dat mijn pa een onderzeeboot had met een kanon en torpedo's, Die zouden die zeilboot doen zinken. Fransje schrok ervan. Hij stond op en rende huilend weg, terwijl hij riep : "Dat ga ik tegen mijn vader zeggen!!" Soms blijft dat gedrag bij mensen blijkbaar erg lang hangen.