Tijdens mijn loopbaan gebeurde het soms. Dan lukte het iemand niet om werkend met de computer iets voor elkaar te krijgen. "Willem!!!", klonk het dan. Ik wierp dan een blik op het scherm om te weten waar men mee bezig was en anders vroeg ik het. Ik trok er een stoel bij en ging dan naast de medewerker / -ster zitten en volgde dan de handelingen. In de meeste gevallen volstond dat. Dan klonk het verbaasd : "Hè, nu doet ie het wel goed!" Op een gegeven moment werd mij enkel gevraagd of ik erbij wilde komen staan of zitten. Mijn aanwezigheid was voldoende om het stukje werk tot een goed einde te brengen. Dan moest ik volgens de hulpbehoevende even komen 'stralen'. Haha!
Ik moest daaraan denken toen Sonja een wat lastige verificatie moest uitvoeren op haar laptop met behulp van haar telefoon. Dat lukte in eerste instantie niet. Maar toen ik naast haar ging zitten dus wel. Overigens vind ik het knap dat Sonja al dat digitale gedoe toch maar doet. Velen schrikken ervan terug. Zelfs oud klasgenoten van mij van het lyceum. Vaak denk ik dan : "Wat voor werk zouden ze na hun opleiding gedaan hebben?"