Gisteravond hoorde ik plots een enorme herrie en een soort klap. Ik lag wat op de bank te suffen en dacht in eerste instantie, dat een auto ergens tegenaan gereden was. Maar omdat Sonja uit haar stoel sprong en naar de badkamer vloog, moest het wat anders zijn. Ja hoor, het was de wasmachine! Hij was aan het centrifugeren en bleef in het programma hangen. Hij klonk verre van gezond en de trommel wiebelde heen en weer.
We wilden het deurtje openen, maar de machine reageerde niet op de drukknoppen op het paneeltje. Dus toen maar de stekker eruit. Om het deurtje toch te openen, moesten we het klepje van het filter verwijderen. Daar was een voorziening waaraan je moest trekken. Zo konden we het deurtje ontgrendelen. Zo'n oplossing is ook handig voor onder de auto, om de motorkap in noodgevallen te kunnen openen. Dat zou heel veel gedoe schelen. De was was gelukkig al gecentrifugeerd, zodat die opgehangen kon worden.
We gaan voor een nieuwe wasmachine, want deze geeft soms ook zoe-warte vlekken in het wasgoed. Natuurlijk ga ik de oude ontleden om erachter te komen wat er met deze Miele gebeurd is.