Als Russen zich terugtrekken, herovert Oekraïne dat stukje vrijgekomen grond. Humor.
Vanmorgen werd ik weer bijna aangereden. Ik kwam van rechts, het is fraai, zonnig weer en het zicht op de kruising is op geen enkele manier beperkt. Alles open en overzichtelijk dus. Er kwam weliswaar een auto aan, maar die had tijd genoeg om vaart te minderen. Ik bedoel, dat doe je toch als je een straat van rechts nadert? Zelf had ik al vaart geminderd, want ik wil nog langer mee dan vandaag. "Een kwestie van even het gaspedaal loslaten en ik kon oversteken", dacht ik. Afgaande op het geluid, gaf mevrouw achter het stuur juist gas. Waarschijnlijk bedoeld om mij net voor te kunnen zijn. Ik remde op tijd en zag de vrouw strak voor zich uitkijkend passeren. De automobilist achter haar stopte wel en claxonneerde. Hij schudde met zijn hoofd, wees naar voren en vervolgens naar zijn voorhoofd. Dat scheelde mij dus ook weer werk. Ik stak mijn duim op en over. Haha, taalkundig niet goed hè? Een foutieve samentrekking heet dat.
Tijdens mijn fietstochtje van 6 km, kwam ik 7 fietsers tegen met een telefoon in de hand. Onder hen een moeder met kind achterop. Ze blijven niet op hun eigen rijstrook rijden. Ik bel tegenwoordig niet eens meer. Ik geef een schreeuw. Haha. Ze schrikken zich rot. Dat heeft misschien meer effect dan de ping van mijn bescheiden fietsbel. Het geeft mij ook opluchting. Echt waar, het is omdat ik zelf goed oplet anders was ik al vele keren op mijn snufferd gegaan om hen te ontwijken. Met gevolg dat men concludeert dat er sprake is van een eenzijdig ongeval en dat ouderen niet kunnen fietsen. Zo'n jong iemand herstelt trouwens ook sneller van blessures dan ik.