Buurman, wil je wat doen?

Vanmorgen werd ik aangesproken door een buurtbewoonster. Ze vroeg mij naar het onderhoud van haar elektrische fiets. Op een klein display aan het stuur, was een afbeelding van een stelsleuteltje verschenen. Omdat ze veel km's maakt vroeg ze zich af of de fiets weer voor een servicebeurt moest. Nu weet ik dat men een commerciële draai gegeven heeft aan een eens nuttige lampje of figuurtje. Het gaat niet zozeer om de service, maar om geld (in dit geval € 100) te vangen na een rondje om de tweewieler te hebben gelopen. Ik gaf haar de tip eens in de garantiebepalingen te kijken. Als daar een verband gelegd wordt tussen het onderhoud of aantal km's en garantie, dan moet je daar rekening mee houden. Al weet men niet sinds wanneer het lampje is gaan branden. Dus men kan er wat flexibel mee omgaan. Als er geen verband is m.b.t. het aantal km's, dan zou ik het aantal gereden km's oprekken.
Die ervaringen hebben we opgedaan met zowel auto's, bronfietsen als scooters. Er is vaak sprake van onnodig onderhoud en vooral geldklopperij. Later kwam ze nog even terug met een vraag over de remmen van de fiets. Of ik even wilde komen kijken. Ze maakte zich zorgen, omdat een remblokje tegen de velg bleef plakken. Het bleek te gaan om een remsysteem met olie. Dus geen kabels. Ik legde haar de werking ervan uit en gaf een slinger aan het wiel. Het blokje werd toen van de velg terug gedrukt. Het was erg leuk om iemand dankbaar en heel enthousiast te horen reageren met : "Wat een opluchting en weer wat geleerd!" Daar doen we het voor.

Even over de markt

Op de maandagochtend is in Kampen een markt. Geen grote, maar wel eentje waar men op z'n gemak kan rondkijken. Geen drommen publiek, zoals in de grote steden vaak het geval is. Vanmorgen zijn we daar even een kijkje gaan nemen. In Kampen zelf was er nog ruimte genoeg om te parkeren. We maakten een reisplan, want we wilden ook nog 2 zakken met kleding (dank je wel!!) naar de loods brengen en iets in Dronten ophalen. Vanaf de parkeerplaats liepen we binnen een paar minuten de markt op. Het was weer vrij rustig. Het zonnetje deed verwoede pogingen door te breken, wat een halfuur later lukte. Het was gelijk een stuk aangenamer, ondanks dat de temperatuur al redelijk was. Ik droeg over mijn trui een bodywarmer, maar de laatste bleek overbodig te zijn geworden. We hebben nog even door de winkelstraten gekuierd, wat boodschappen gedaan en ergens een kop koffie gedronken. In de etalage van een winkel met brocante spullen viel mij een zinken 'wasteil' op. Blijkbaar is de uitbater niet op de hoogte van het fenomeen wecken. Ik herkende de 'teil' direct. Het deksel met twee handvatten en een gat in het midden (voor de thermometer) maakte de weckketel compleet. Ik miste nog op het prijskaartje de opmerking "Het deksel heeft een gat (sorry!)". Haha.
Mijn moeder gebruikte ook zo'n ketel om met name fruit in te maken. Ik zie de potten met oranje elastiek nog z in het hete water staan. De lange thermometer had een rode kwikkolom. Veel kennis verdwijnt langzamerhand; dus is een weckketel een wasteil geworden. Ook als je in oude spullen handelt, moet je wat kennis van zaken hebben. Al is het soms fijn wanneer die er niet is, want de prijs is dan vaak lager. Nee, ik zag geen Rembrandt of Van Gogh liggen met een kaartje erop met de tekst : Schilderijtje €10,- . Haha!
We zijn na de koffie terug gewandeld naar de auto.
Op de terugweg zijn we via de vooraf geplande route gereden om via de loods en een ander adresje weer thuis te geraken. Keurig op tijd, want een half uur later begon het te regenen. Het was een gezellige start van weer een nieuwe week.

Gebrek aan boerenverstand

Een aantal financieel deskundigen heeft bezwaar aangetekend tegen de manier waarop de regering en de maatschappijen met ons pensioenen meent te moeten omgaan. Zij stellen dat de rente weliswaar erg laag is, maar dat via (verantwoord) beleggen nog veel winst te behalen valt. Om die reden beschouwen zij de voorgenomen maatregelen in de zin van korten onnodig. Ik ben blij dat er nu ook deskundigen zijn, die dat publiekelijk kenbaar maken. Al duurde het even. Ik mag dan een leek zijn, maar met een gezond boerenverstand kom ik ook een eind. Een plus een is nog steeds twee.
Hoewel Trump al een jaar geleden aankondigde de US troepen uit Syrië te zullen terugtrekken, is men in de EU nu pas wakker geworden. Er wordt in mijn beleving gereageerd alsof men verrast is door een Amerikaanse 'overval'. De EU heeft een jaar de tijd gehad om zich te beraden op deze situatie. Dat geldt trouwens ook voor de deal met Turkije over de opvang van vluchtelingen. Een helder denkend iemand met enige kennis van de Turkse mentaliteit, kon op z'n vingers natellen dat deze regeling door Erdogan ook als chantagemiddel ingezet zou kunnen worden.

op weg naar het provinciehuis

Men wil de veestapel halveren, maar het probleem van de vervuiling wordt er vanwege de import enkel erger van. Komt bij dat onze boeren een zeer strenge regels gebonden zijn, terwijl in andere landen dat niet het geval is. Laat de boeren gewoon met rust en kom met een geloofwaardig en door velen gedragen milieubeleid. De grootste vervuilers zijn de industrie, de lucht- en de scheepvaart. Naar de productie en het gebruik van elektrische voertuigen wordt helaas nauwelijks kritisch gekeken v.w.b. de directe en indirecte schade aan het milieu. Ik betwijfel of het wel zoveel verschil maakt of men fossiele brandstof of elektriciteit als energiebron gebruikt.
Dat wolven niet alleen doden om te vreten is mij met mijn boerenverstand ook al jaren bekend. Toch zijn er (zichzelf benoemde?) deskundigen die volhouden, dat wolven niet zomaar doden. Haha. Die beesten zijn net als honden en katten. Ze hebben een jachtinstinct en jagen dus. Ook al hebben ze genoeg gevreten. Dan blijft het bij het doden en uit elkaar trekken van hun prooi. Onze kater Tom en Fenna hebben dat al vaak laten zien. Die krijgen genoeg te eten, maar jagen nog steeds als ze de kans krijgen. Het is nog niet zo lang geleden dat via dna onderzoek aangetoond werd, dat een en dezelfde wolf in een dag meer dan 20 schapen heeft doodgebeten. Van mij mogen wolven die een bedreiging vormen net als zwijnen afgeschoten worden. Het is beste oplossing.

Aan de kook

Zaterdagmiddag ben ik begonnen met het maken van een paar gerechten. Niet alleen omdat we vandaag bezoek zouden krijgen en ik zo meer tijd voor hen heb. Het is ook zo, dat de gerechten de volgende dag nog lekkerder smaken.

Het is weekend, dus zou het rijst of bami worden. Ik heb gekozen voor rijst. Ik overwoog nog nasi goreng te maken, maar ik heb het bij witte rijst gelaten. Ik heb sambal goreng boontjes gemaakt. Dit keer op een wat andere manier. Sonja had een gerecht gemaakt van sperziebonen met gehakt. Er zaten afgezien van zout en peper verder geen andere kruiden in verwerkt. Ik heb het restant gebruikt voor de sambal goreng. Een restje gekookte aardappelen heb ik in blokjes gesneden en gebakken. Samen met een boemboe (waarom moeilijk doen?) en de boontjes in gehakt heb ik dat gerecht gemaakt. Ter afsluiting heb ik de gebakken aardappeltjes er doorheen getjampoerd.
Van kip en wat spareribs heb ik een ook een gerechtje gemaakt. Het vlees heb ik eerst apart gebakken, daarna in water en een kant en klare boemboe van semoor djawah laten sudderen. Samen met gebakken kip en makreelkoekjes (het werd weer eens tijd) was het wat mij betrof wel genoeg. Ik hoefde enkel de gerechten op te warmen en de rijst te koken.
Na vertrek van het zeer gezellige en gewaard bezoek restte nog wat gebakken tv sticks en een paar makreelkoekjes. De rest was zo goed als op.

Zonder compassie

Iemand zei een keer tegen mij : "Had ie maar net als ik die en die supplementen moeten slikken." Ik reageerde maar niet op die opmerking. Ik vond hem pijnlijk. Het klonk als een soort verwijt naar een dierbaar iemand, die net overleden is aan kanker.
Een paar jaar later werd ik herinnerd aan die uitspraak van hem. Nadat ie zelf overleden was. Ondanks de tabletten die hij slikte als supplement, overleed hij aan exact dezelfde ziekte. Geen reden voor mij om een lange neus te trekken (ook niet denkbeeldig). Er restte mij alleen mededogen.
Dat mededogen ontbrak toen ik een stukje liet zien over een dood schaap. Het was het zoveelste slachtoffer van een wolf. Het arme beest was uiteen gescheurd. Gewoon vermoord en niet bedoeld om te eten. Ik had te doen met de eigenaar. Een liefhebber en groot voorstander van de wolf in ons landje reageerde met dat het niets uitmaakte, want anders was het beest toch door moslims geslacht en opgegeten. Ja, er zijn ook mensen die volledig voorbijgaan aan het leed van een ander. Er zijn immers ook mensen die vanwege hun hobby dieren houden en die zodoende last hebben van de wolf. Ook al krijgen ze de schade vergoed, het blijft een trieste gebeurtenis die mensen kunnen raken.
Als reactie heb ik de wolvenman en eigenaar van een huiskonijn geschreven, dat wanneer zijn konijn door een ander beest aan stukken gescheurd is (wat niet te hopen is), ik niet over Kerst zal beginnen. Tja je kunt aan alles een draai geven. Dus ook een verkeerde. Zonder compassie.

Een deal met Japan

Japan wordt geteisterd door een orkaan. Vervelend. Voor de Formule 1 wedstrijd. Maar misschien kan Rutte een deal maken met de Jap. Als Japan stopt met het leegvissen van de zee, gaat Rutte c.s. zorgen voor een beter, veiliger klimaat. Rutte zou meer van dit soort deals moeten maken. De hele wereld zal straks immers profiteren van een door ons verbeterd klimaat?

Opgeruimd en gestraft

Zoals je weet heb ik vrij lang zwerfvuil opgeruimd. Het was in eerste instantie een probleem(!) om het verzamelde afval kwijt te kunnen. In de Milieustraat werd het gewicht verrekend op mijn milieupas. Het ging mij te ver te moeten betalen voor andermans afval. Per ddag haalde ik gemiddeld twee grijze vuilniszakken vol op. Gelukkig kreeg ik stiekem steun van iemand die namens de gemeente ook afval opruimde.
Een keer werd ik aangesproken, omdat ik een paar zakken vol zwerfafval voor onze deur neergezet had. Conform de afspraak met de man die ze meenam. De Milieuagent deed erg moeilijk, want hij beweerde dat het afval onder huishoudelijk afval viel. Ik ken dat gezeur. Iemand raapte op straat een leeg bierflesje op en deed dat in een afvalcontainer. Maar dat mocht niet. Hij moest het naar huis meenemen of een boete betalen. Ja, ja, ambtenaren. Brrrr. Ik zeg : "Wees blij dat iemand de moeite neemt om rommel op te ruimen. Ga liever loeren op de vervuilers." Ik weet het : de goedwillende zijn gemakkelijke doelwitten voor ambtenaren.
In het oosten des lands speelt een soortgelijke kwestie. Iemand wordt ervan beschuldigd huishoudelijk afval gedumpt te hebben in een publieke container. Wordt zo'n container soms op het bureau van de betreffende handhaver / ambtenaar geleegd of ook in de Milieustraat? Lees het artikel.

12 Oktober, Niel Diamond

Voor mij blijft het een bijzonder dag. Dus ook vandaag weer. Het is de geboortedag van mijn oudere broer Joop. Hij is niet meer. Hij zou vandaag 72 jaar geworden zijn. De geboortedata van mijn beide overleden broers en die van mij liggen vrij dicht bij elkaar. Mijn jongere broer is van november 1949, ik ben van december 1948 en Joop is van oktober 1947. Als je van jongs af aan heel nauw met elkaar opgetrokken bent, totdat we het huis verlieten en daarna ook nog een hechte band hadden, dan begrijp je misschien het gemis.
Joop en ik hadden veel gezamenlijke interesses. Op een breed gebied. Van politiek tot op cultureel gebied. Maar ook de techniek boeide ons. Wat de muziek betreft was de belangstelling ook breed; van klassiek tot pop en alles wat daar tussen zit. Behalve moderne jazz. Van Niel Diamond (ik noemde hem plagerig Nelis Diamant) had Joop ook veel lp's. Voor jou, Joop!

Het eigen vlees keuren

Vaak lees ik over rapporten van onderzoeken, waarvan de conclusies / bevindingen keurig in lijn zijn met wat de opdrachtgever wil of doet. Ik moet dan denken aan de onderzoeken van de gemeente Lelystad naar geluidsoverlast van voorbijkomend verkeer. Om het eigen gelijk te halen, werden de metingen op momenten uitgevoerd waarop er weinig verkeer was. Dus was er geen sprake van overlast. Een verzoek om verkeersdrempels vanwege de hoge snelheid waarmee velen over de Ringdijk reden, werd weggewuifd met als reden : "wij leggen geen drempels op routes waar de stadsbussen rijden'. Zo zijn er meer voorbeelden van situaties waarin de overheid zichzelf een vrijbrief geeft tot wel of niet handelen vanwege zogenaamde onderzoeken. Een dergelijk werkwijze kom ik ook bij multinationals tegen. Ik denk niet dat een grote organisatie een onderzoek zal laten verrichten, waarvan de bevindingen zullen leiden tot een negatieve uitkomst. Vaak hoort zo'n bureau al wat de uitkomst zou moeten zijn. Tja, zo'n bureau wil ook geen vette klant verliezen, dus....
Als Schiphol een onderzoek laat doen naar de milieuvervuiling, zal ze dit ongetwijfeld door een gelieerde overheidsinstantie laten uitvoeren zoals het TNO of het RIVM. Ons kent ons. Die (overheids)instanties zullen niet snel concluderen, dat er minder gevlogen moet worden vanwege de vervuiling. Erger, ze zullen zelfs beweren dat vliegen een schone manier van transport is. Men wil immers Schiphol uitbreiden. Vandaar dat Lelystad koste wat het kost gewoon komt. Voor andere meningen is geen ruimte. Het is een kwestie van waar en wanneer men metingen doet, wie men vragen stelt en welke belangen er spelen, om aan de op voorhand vastgestelde resultaten te kunnen voldoen. Het MH17 rapport is daar helaas ook een voorbeeld van.

Stiekem gedoe

Nog steeds doen overheden erg verkrampt wanneer het asielzoekers betreft. Het centraal orgaan COA is druk doende meer ruimte te creëren voor de opvang van nog meer asielzoekers. Veel ruimte wordt nu ingenomen door gelukszoekers en criminelen uit veilige landen. Echte vluchtelingen zijn er in veel lagere aantallen. De opvang stelt weinig voor, want wie afgewezen wordt kan gewoon hier rond blijven hangen. Met alle gevolgen van dien, want een sofinummer hebben ze niet. Dus wacht hen de zwarte markt en de criminaliteit.
Berichten over terrorisme worden in eerste instantie afgezwakt. Alsof 'iemand' in Duitsland zomaar besluit een vrachtauto te kapen en daarmee op anderen in te gaan rijden. Het verbaast mij trouwens, dat de chauffeur pardoes uit zijn cabine getrokken werd, toen hij voor een verkeerslicht stond te wachten. Had meneer dan zijn veiligheidsriem niet om? Een detail dat mij opviel in het nieuws. Maar misschien was het zo.
Het nieuws rond de beschieting van een synagoge meldde direct, dat het een blanke, rechts-extremistische dader betrof, terwijl de identiteit van de vrachtwagenkaper in eerste instantie verzwegen werd ondanks zij Allah kreten. In beide gevallen is wat mij betreft sprake van terreur. De houding van de verdoezelende media wil ik nog niet als zodanig bestempelen. Nog niet.

Wat een geluid!

Dit keer was ik niet alleen in de loods. Daar was een bekende van ons aan zijn auto aan het sleutelen. Toen hij tussentijds even zijn dochtertje naar ballet moest brengen, startte hij zijn Amerikaanse pick up truck. Wow! Wat een geluid! Ik kwam direct weer op dat mooie tropische eiland Curaçao terecht. Daar hoorde ik voor het eerst de geluiden van de Amerikaanse 6 en 8 cilinder motoren. Ze aren gemonteerd in die grote Amerikaanse sleeën, zoals wij ze noemden. De Buick, Ford, Studebaker, Chevrolet, Cadillac enz. die daar over het eiland reden. Ze werden ook gebruikt als taxi en/of busje. Vaak waren ze ook nog uitbundig opgetuigd met glimmende, chromen accessoires. Ik word er ook aan herinnerd, wanneer ik beelden zie van de straten van Havanna (Cuba).
Toen ik pas op Curaçao woonde en ik in de 6e klas terechtkwam, werd ik soms opgehaald door een klasgenoot. Hij reed in een mooie groene Chevrolet. Samen reden we naar school met het geluid van de 6 cilinder als begeleidende muziek. Zo'n 300 meter verderop bevond zich de school.....

Onbetrouwbaar

Het dreigement van meneer Erdogan, de vluchtelingenstroom naar de EU weer op gang te brengen, indien de EU het zou opnemen voor de Koerden, geeft aan hoe onbetrouwbaar Turkije als partner is. Het was overigens te verwachten, toen de deal met Turkije gesloten werd. De Turkse reactie stinkt naar chantage en onderschrijft de suggestie dat mensen uit Arabische culturen minder betrouwbaar zijn. Omwille van hun handjeklap mentaliteit / gevoeligheid voor fraude zouden ze geweerd moeten worden uit belangrijke functies.
Even zo onbetrouwbaar zijn (lokale) overheden wanneer ze zich commercieel moeten opstellen. De situatie rond de biomassacentrales van AEB in Amsterdam is daar een voorbeeld van. Zelf heb ik van zeer dichtbij ervaren, dat instanties erg gemakkelijk kunnen omgaan met ons belastinggeld. Het ontbreekt aan kennis en inzet om investeringen terug te kunnen / willen verdienen. Als een project mislukt is dat geen ramp. Tenzij er ruchtbaarheid aangegeven wordt via de media. Dan begint het wijzen met het vingertje. De renovatie van het Binnenhof heeft al miljoenen gekost, zonder dat er een steen gesloopt is. Het project heeft al vertraging opgelopen en zal uiteindelijk 2x zo duur uitvallen.

Invloed hebben op

Veel mensen gebruiken hun invloed om iets voor zichzelf of anderen te bereiken. Dat kan om een baan gaan zijn en/of dingen, maar ook om bijvoorbeeld stemmen / aanhangers en/of informatie gaan. Wat dat betreft is invloed zoiets als geld. Er wordt handel mee bedreven. In de politiek heet het aanwenden van invloed lobbyen. Vaak wordt de democratie (de meerderheid beslist) geweld aangedaan door het lobbyen. Dan is de invloed van een of meer personen doorslaggevend en niet de stem van de meerderheid. Vooral in een land als Amerika is lobbyen de manier om politiek zaken doorgedrukt te krijgen. Daar komt ook veel geld bij van pas. Van miljoenen tot miljarden. Politiek is dus te koop.
Interessant is nu, dat in Amerika het verschijnsel lobbyen, invloed uitoefenen, nu als een soort van misdaad beschouwd wordt. Tenminste, die weg zijn de Democraten in Amerika ingeslagen om Trump af te zetten. De ultieme poging, of weer een die gedoemd is te mislukken? Opvallend is dat vanwege de acties van de Democraten veel vuile was van die partij en haar leden naar buiten komt. Dan zien we dat op veel gebied de Democraten de pot zijn, die de Trump-ketel verwijt dat ie zwart ziet.

Boycot Turkije?

Hoewel de Turken de Koerden in Syrië gaan aanvallen, blijft het hier opvallend stil. Ons landje had de Koerden immers erg hoog zitten? Het feit dat Turkije Syrië binnenvalt, schijnt ook geen probleem te zijn. Hoe anders was dat met Rusland en de Krim? Daar heeft de Krim bevolking gekozen voor Rusland en er is geen schot gelost. En toch werd Rusland gestraft met een boycot. Gaat men nu ook Turkije boycotten? Of bombarderen? Of worden de Koerden nu net zo slecht behandeld als toen de Papoea's van Nederlands Nieuw-Guinea? Die werden ook in de steek gelaten. Van het hedendaags leed van de Papoea's veroorzaakt door Indonesië horen we hier ook weinig. Er wordt weer flink weggekeken. We zijn wat dat betreft een onbetrouwbaar, laf volkje dat er geen moeite mee heeft om vrolijk vakantie te blijven vieren in het zo lekker goedkope Turkije.

It don't come easy

Daar kwam ik al snel achter. In 1971-72 woonde ik in Amsterdam, op kamers. Eerst in de Zocherstraat (achter Auto Pon aan de Overtoom), later in de Betuwestraat (achter de Rai). Ik was op dat moment trainee bij de BGC (Bank Giro Centrale). Daar volgde ik een opleiding tot programmeur. Cobol en Assembler. In die periode maakte ik kennis met de andere kant van werken. Na de opleiding werd een aantal trainees waaronder ik het slachtoffer van het zogenaamde afromingssysteem. Men had verwacht dat na de opleiding nog zo'n 5 trainees zouden overblijven. Hun aantal was het dubbele. Dus verzon men maar wat om o.a. mij te lozen. Ik kreeg te horen dat ik geen B opleiding had gevolgd. Dat had men tijdens de selectieprocedures ook al kunnen vertellen. Ontslagen dus. Ik ben toen weer naar Leiderdorp gegaan. Mijn broer Joop hielp me tijdens de verhuizing. Later kwam ik toch weer in Amsterdam terecht, waar ik werk vond en al snel hoofd van een automatiseringsafdeling werd. Maar het kwam niet allemaal vanzelf. Ik moest er mijn best voor doen. Ringo Starr zong het in die periode al :