We hebben drie jaar op Curaçao gewoond. Daar heb ik erg veel goede, leuke, minder leuke en interessante herinneringen aan overgehouden. Een van die herinneringen is, dat de bevolking andere dingen mooi vinden dan wij. Zoals fietsen met zes achterlichten en veel blingbling. Auto's hadden ook veel blingbling accessoires. Niet dat ik het lelijk vond, maar niet echt iets voor mij.
Vanwege de komst van reclames gevuld met vooral mensen met een Afrikaans voorkomen, krijg ik telkens dezelfde gedachte : niet voor mij. Ik bedoel, ik heb niet dezelfde smaak als de donkere mensen die in die reclames voorkomen. Ik denk vaak : "O, dat vinden zij leuk" of "O, dat is dus niet voor mij bestemd".
Laatst keek ik op het www naar jacks en jassen. Toen was het ook weer sprake van die verkeerde(?) gedachte. De kleding die gedragen werd door een donker mannelijk model, sloeg ik subiet over; niet voor mij. Als ik erbij nadenk is het natuurlijk erg raar. Vooral omdat ik zelf ook een kleurtje heb. Ik weet niet of het te maken heeft met mijn tijd op Curaçao of met het feit, dat men mij tegenwoordig van alles door mijn strot wil duwen. Aan de andere kant : als ik wie dan ook in een zelfde jas, broek of shirt zie lopen zal ik de mijne niet uittrekken en in de kledingzak doen. Zo is het dan ook wel weer.