Van meet af aan was er geen interesse in de op 7 oktober ontvoerde mensen. Dat heeft Netanyahu zelf gezegd, daags na de (uitgelokte?) gebeurtenis. Het was voor hem het ultieme moment om het al decennia lang broeiende plan nog meer land te stelen. Maar daarvoor moest de oorspronkelijke bevolking eerst uitgeroeid worden. Die activiteit heeft voor de joden de hoogste prioriteit. Niet die van de gijzelaars. Een klacht van de meeste familieleden van hen.
Israël wordt steeds meer geboycot. Niet alleen in de sport en op economisch gebied (Starbucks, McDonalds, producten en diensten) , ook op maatschappelijk / cultureel gebied. Zoals het Songfestival. Landen weigeren mee te doen aan dat internationaal toneelstukje als Israël toegelaten wordt.
De erkenning van de staat Palestina leidt ook tot bedreigingen vanuit Israël aan het adres van landen die daartoe zijn overgegaan.
Duitsland draait de zaak om. Als Israël niet aan het Songfestival mag meedoen, dan doet Duitsland ook niet mee, aldus Merz. Jawel, politici kunnen heel kinderachtig en zielig reageren! En laten we eerlijk zijn, wat is er erger dan een Duitse Zionist?