Een paar keer heb ik mensen met psychische problemen geholpen met klussen. De keren dat het voorkwam, had ik al enige kennis opgedaan over de cliënt. Niet alleen door persoonlijke gesprekjes, maar ook door mensen in hun directe omgeving vragen te stellen.
Zo was er iemand die nogal onvoorspelbaar was in haar gedrag. Daar kluste ik als zij niet thuis was. Ik kreeg dan de sleutel van de schuur om gebruik te kunnen maken van elektriciteit. De vrouw was op bepaalde vaste dagen de hele dag naar een dagbesteding. Zo kon ik zelf ook 'rustig' mijn werk doen.
In een ander geval had ik te maken met iemand die last heeft van angsten. Ze had speciale procedures als ik haar wilde spreken. Als ik die niet zou hanteren, zou ze de deur niet opendoen. Uit angst. Omdat ik daar ook buiten de klus deed, kon ze alle deuren afsluiten. Maar na een paar dagen had ze blijkbaar toch wat vertrouwen in mij gekregen. Ze liet de deur van de schuur die tegen de woning gebouwd was open. Via het schuurtje kon de woning betreden worden. Door rekening te houden met wat mensen wel en liever niet willen, kan ik ook hen van dienst zijn. Anderen zien dat niet zo zitten. Die willen of kunnen de gevraagde flexibiliteit niet opbrengen.