Het mandje van Sonja's werkezel begon toch wat te verzakken. Dat kwam vanwege het feit, dat ik de losgescheurde steun met een bout vastgezet heb. Er kwam te veel speling in die constructie. Daarom heb ik vanmiddag maar het lasapparaat erbij gehaald. De twee delen zijn een grondplaatje en een vierkant hoekprofieltje. Beide van zeer dun metaal, dus was het lassen een flinke uitdaging. Voor je het weet brand je gaten in het dunne metaal. Ik heb me vooraf eerst ingelezen over het lassen van dun materiaal. Op basis van de informatie heb ik een besluit genomen omtrent de instelling van het lasapparaat en de te gebruiken laselektrode. Als eerste heb ik het grondplaatje van de kunststoffen bekleding ontdaan. Daarna heb ik het wat geschuurd. Ik heb het profieltje voorzichtig in de bankschroef geklemd en het grondplaatje erop getikt. Ik moest het hier en daar wat vijlen om het passend in het grondplaatsje te krijgen. Het was wat verbogen. Daarna ben ik eerst wat gaan 'puntlassen' door het metaal op de naad tussen beide delen even aan te stippen. Net genoeg lang om een laspuntje te maken. Op die manier heb ik de delen aan elkaar gekregen.
Het laswerk was dan goed, maar.... wel scheef! Dat was op zich geen ramp, want door de montagebeugel op het stuur wat te verdraaien, kon het mandje gewoon recht gemonteerd worden. Ik ben benieuwd hoe lang het mandje nu goed blijft zitten.
