Van de 110 reacties op mijn bordje met erwtensoep, rijst en pepesan, zijn er twee die het 'vies' vinden. "Eten is niet vies, je kunt het hooguit niet lekker vinden", zei mijn lieve moeder soms op enigszins verontwaardigde toon. Ze heeft in een Jappenkamp gezeten en wat mij betreft gewoon gelijk. Het is een kwestie van smaak. Peuters vinden heel veel voedsel niet lekker. Zelfs patat, cola en chips niet. Ze moeten het nog leren eten. Helaas zijn veel ouders met die drie etenswaren begonnen en daar niet meer mee opgehouden. Hoewel het tegenwoordig de gewoonte is om het hoofd naar minderheden te laten hangen, houd ik het maar op verschil van smaak van die twee. Misschien vinden die twee Indo's rijst met boter en suiker of met krenten lekker. Ik dus niet. Onder ons gezegd, ik vind het eerder een moordaanslag op de Aziatische cultuur.😅 Gerechten als risotto en paella kan ik nog begrijpen en lekker vinden. Daar zit cultuur achter. Maar witte rijst met boter en suiker en/of krenten doen mij denken aan hongersnood en/of gebrek aan culinair vermogen. In veel gevallen is witte rijst te vervangen door gekookte aardappelen. Over gekookte aardappelen met krenten of met boter en suiker heb ik niets gehoord. Of rust op het eten ervan een taboe? Doet men dat achter gesloten gordijnen?
Ik eet wel vaker witte rijst met een schep soep eroverheen. Zoals kippensoep of groentesoep. Bruine bonensoep kan ook. Daar werd na de oorlog zelfs feestelijk over gezongen :