Eerder dan normaal kwam de wandelclub terug. De groep had een kortere wandeling gemaakt, omdat een van de deelnemers onderweg problemen kreeg met lopen. Het lagere tempo leidden tot wat ongemakkelijk lopen bij een paar andere deelnemers. Er waren zo'n 20 mensen aanwezig, die allen in gesprek waren met elkaar. Er waren welgeteld vier mannen. Ik wil daar niets mee zeggen in de zin van een kippenhok en/of gekakel of zo, hoor!
Ik zat aan het hoofd van de tafel en kreeg links en rechts gezelschap van mannen. We hebben gezellig zitten kletsen. Beiden zijn ook liefhebbers van motorfietsen. Een van hen, de jongste van ons drieën, reed nog motor. Enkel op mooie dagen, dat wel. Hij had ook een zoon, die in de IT detachering werkt.
De jongste meneer is beroepsmilitair geweest en ook dat leidde tot wat ervaringen die we gemeenschappelijk hebben. Het koffie uurtje vloog zo voorbij. Eenmaal weer buiten merkte ik pas de vele prikkels die ik ondergaan heb. Maar die kon ik ondanks de zeer weinige wind buiten van me af laten waaien. Ondanks dat was het dus een gezellige ochtend.