Opgeruimd

Vanmorgen ben ik maar weer eens over het pleintje gelopen. Gewapend met een groenkrabber, bezem, stoffer en blik. En natuurlijk met een goed humeur. Ik werd vanmorgen trouwens een beetje laat wakker : 07.16 liet de klok zien.
Als ik op het pleintje bezig ben komt het gelukkig ook voor, dat ik vriendelijk aangesproken wordt. Dit keer door een bewoonster die haar hond uitgelaten had. Het gesprekje begon weer over het weer en weer niet over eten. Ze is dus een Nederlandse. We spraken over de invloed van het weer op haar humeur. Ze is daar nogal gevoelig voor. Dat kan. Zelf heb ik alleen in de winterperiode wat last van somberheid. Met af en toe een bui in de rest van het jaar. Ze zei dat ze vanwege haar gevoeligheid liever niet het nieuws volgde. "Alleen maar ellende en halve waarheden", licht ze toe. Zelf volg ik het nieuws wel, zij het selectief. Ik kijk eerst op Teletekst naar de koppen. Als er iets tussen zit wat mij interesseert en waar niet zoveel mee gesjoemeld kan worden door de NOS, dan lees ik die

pagina. Zoals vanmorgen over discriminatie. Ik las dat voornamelijk mensen afkomstig uit Marokko, de Antillen en Suriname relatief veel last hebben van discriminatie. Ergens logisch, want die groepen kennen relatief veel mensen die deel uitmaken van onze criminele wereld. Maar die toelichting ontbreekt. Een kwestie van oorzaak en gevolg en niet te vergeten de Nederlandse mentaliteit. De grote groep slachtoffers van de Toeslagenaffaire bevat ook veel mensen uit die culturen.
We vroegen ons af waarom al dat Oekraïense graan niet door dezelfde transportmiddelen waarmee men wapens stuurt exporteert. Nu rijden die treinen en trucks weer leeg terug. Maar ja, waarom een oplossing aandragen? Dan kan men Rusland niet meer beschuldigen van een blokkade.
Een half uurtje later ging ik verder met mijn werk. Toen ik met het schoonkrabben en trekken van het ongewenst groen uit de boomspiegels klaar was, ben ik aan de koffie gegaan. Na de pauze heb ik de bezem gepakt en vervolgens de hoopjes groen met stoffer en blik opgeveegd en in de GFT kliko gegooid. Ik keek even om me heen en voelde een tevreden gevoel. Ook al doe ik niet meer het hele pleintje, vanwege klagende bewoners. Die vinden dat wat ik doe niet goed genoeg is en dat de gemeente het moet doen. Tot die tijd banjeren ze door het groen dat tussen de tegels tiert.