Tijdens de opvoeding van onze kids, hebben wij ons niet door onze eigen angsten laten leiden. Als ze in een speeltuin of elders waren, dan hoorden we sommige andere ouders geregeld roepen : "Niet doen, dat is gevaarlijk!" Maar ja, bijna elk jochie wil toch eens klimmen en klauteren? Of ondersteboven hangen of slootje springen? Die kinderen worden in hun ontwikkeling afgeremd, vanwege de angsten van hun ouders. Later is rijden op een bromfiets / scooter voor hen heel erg gevaarlijk en wie op een motor wil gaan rijden heeft vast last van zelfmoordneigingen. Wij hebben nooit geloofd in dat soort vormen van opvoeden. Het is volgens mij geen opvoeden maar inperken van het opdoen van levenservaringen. Of beperken van de ontwikkeling van een kind. Zo zijn er ook kinderen die niet eens buiten mogen spelen. Laat staan vieze handjes mogen krijgen. Veel te gevaarlijk!
Het is natuurlijk het vooraf inschatten van risico's. Onze kinderen mochten niet alleen aan of op het water komen. Dat mocht pas nadat ze hun zwemdiploma's op zak hadden. Buiten spelen is prima, maar niet op straat. Op het pleintje dus. Tijdens hun eerste zelfstandige wandeling naar en van school, werden ze stiekem gevolgd. Om te controleren of ze zich aan de regels (o.a. het oversteken van een straat en dat ze altijd eerst naar huis gaan en niet direct met een vriendje meegaan) hielden. Zo niet, dan ging mamma weer mee. En toch blijven er dan risico's over. Vanuit angst kan je gaan denken : "Straks valt ie in het water met zijn hoofd precies op een steen en raakt bewusteloos. Of komt er een enorme snoek die hem aanvalt." Haha! Dat zijn wat mij betreft dus de eigen angsten van ouders.
Angst is en blijft een slechte raadgever vooral als ouders die op voorhand gaan invullen voor hun kids. Probeer ze op te voeden, ervaringen laten opdoen, ze zich te laten ontwikkelen in plaats van hen constant quasi te beschermen. Van vallen en opstaan (dus ook letterlijk) leren ze het meest en worden ze het sterkst. Alles wat hen verboden wordt, maakt kinderen extra nieuwsgierig. Dan wordt de verbodenvrucht plots als een magneet.
Daarom mochten onze kids o.a. buiten onder toezicht en met de nodige uitleg in de bbq een fikkie stoken. Dat is beter dan dat ze in hun onwetendheid stiekem in het huis met vuur gaan spelen. Ze deden natuurlijk ook hun eigen ervaringen op. De waarschuwingen vooraf ten spijt. Met de handen los fietsen is gevaarlijk. Maar dat geloofden ze pas toen ze met blauwe plekken en een nat pak weer thuiskwamen. Zo leren ze ook ervaring opdoen, door zelf te ondervinden. Dat soort lessen zijn eigenlijk de beste. Die vergeten ze nooit meer. Ondervinding is nog steeds de beste leermeester, terwijl angst nog steeds een slechte raadgever is.