Als kind trok een juf mij geregeld aan mijn oor. Ze schreeuwde er dan in : "Ben jij soms doof, Wimmie!!" Dat was ik toen natuurlijk niet. Ik had enkel last van een automatisme, dat mij met mijn linker hand een pen of potlood deed pakken en/of schrijven. Als ik met een rood oortje naar huis ging, maakte ik onderweg mijn andere oortje ook rood. Door eraan te trekken en eroverheen te wrijven. Met twee rode oortjes thuiskomen is nog uit te leggen : "ik heb hard gelopen, mamma." Ik heb thuis nooit durven vertellen over dat soort gebeurtenissen op school. Want dan kreeg ik nogmaals straf. Zo ging dat toen. Dat 3e leerjaar heeft mij een hekel doen krijgen aan school.
Net als toen wordt ook nu mijn doofheid soms verkeerd begrepen. Met mijn linker oor kan ik zeer slecht horen. Ik heb een paar keer een gehoorapparaat geprobeerd, maar dat werd geen succes. Mijn slecht gehoor wordt veroorzaakt doordat de buis van Eustachius ingedrukt wordt door eh.. tja, door wat? Een keelamandel? Ik heb daar geen actieve herinnering meer aan.
Het is weer erg lang geleden dat ik voor het laatst bij een K&O arts was. Ik kreeg dat toen te horen. De arts heeft na twee jaar treuzelen een buisje in mijn oor gestampt (zo ervoer ik het). Er is sindsdien geen onder- of overdruk in het oor. Dus de pijn is weg. Dat bevestigde in mijn beleving de oorzaak van de pijn die ik aan het oor had. Pijn die aanvoelt als een oorontsteking. Iets waar ik als kind jaarlijks last van had. Aan beide oren trouwens. Doordat de buis niet goed werkt c.q. dichtgedrukt wordt, ontstaan onder- of overdruk met pijn als gevolg. Net zoals veel luchtreizigers overkomt. Maar bij mij hielp slikken noch geeuwen. Het zogenaamd klaren helpt dus ook niet. Voor een operatieve ingreep was ik te oud. Als ik een dop van zo'n gehoorapparaat in dat oor stop, dan krijg ik hetzelfde effect van onder- en/of overdruk. Met als gevolg pijn. Komt bij dat de doppen ook nog jeuk / eczeem veroorzaakten in mijn gehoorgang. Mijn leeftijd speelt natuurlijk ook een rol. Ik ben het best gebaat met een oplossing die buiten mijn oor ligt. Zoals Teletekst, mijn rechter oor gebruiken, harder spreken en niet in een omgeving met een mix van geluiden verkeren. Want alles komt via één kanaal binnen.