woensdag 6 april 2022

Ouderdom

komt met gebreken. Ik ben dus doof aan een oor. Oprechte doofheid zeg ik maar. Net zoals mijn mindere geheugen. Mijn vergeetachtigheid is dus ook oprecht. In tegenstelling tot de quasi vergeetachtigheid die als drogreden aan een opmars bezig is. Met name bij sommige politici.
Bij mij is het louter ouderdom. Ik merk het ook aan mijn souplesse. Wat een raar woord voor iemand van mijn leeftijd. Het is meer een bepaalde buigzaamheid. Met een zeer beperkte levensduur. Na vier keer buigen hoor ik al gekraak. Maar fysieke en geestelijke teloorgang is niet het enige wat verandert. De wereld verandert ook.
Gisteren zag ik in een landelijk leugenaartje een foto van vernield militairmaterieel in Oekraïne (denk ik) met daarop de tekst : Wie gaat hiervoor terechtstaan? Ik weet dat Oekraïne ook oude Russische militaire voertuigen gebuikt. Dus wie zegt mij van welke partij die kapot geschoten voertuigen zijn? Er wordt erg veel gemanipuleerd met het nieuws. Als ik sommige (Oost Europese en Westerse) sites mag geloven heeft Oekraïne al 2/3 van het Russisch leger vernietigd. Dus de oproepen van Zelensky om hulp zijn nergens voor nodig?
In het algemeen is de informatievoorziening sterk veranderd. Ten nadele van de eindgebruikers c.q. de bevolking. Ik moet al te vaak terugdenken aan mijn jeugd en tienerjaren, waarin met afkeer gesproken werd over de manier waarop de communistische landen hun inwoners informeerden. De berichtgeving was erg eenzijdig, misstanden werden verzwegen en er was geen oppositie. Er werd continu naar anderen gewezen als schuldigen. Er werd aan niet relevante zaken gerefereerd, om veranderingen door te voeren. Die werkwijze zie ik nu hier ook. Onder het communisme gebeurt ook veel onder dwang. Dat woord dwang / dwingen hoor ik steeds vaker. Vooral Hugo de Jonge gebruikt het graag. De afgelopen periode is daar angst bijgekomen. Ook typisch communistisch : angst zaaien. Angst voor ziekte, angst voor een tekort aan gas en olie, angst voor tekort aan water, angst vanwege het klimaat, angst voor een voedseltekort enz. De eerste politieke gevangenen zijn er al. De vrije westerse wereld is wat mij betreft de weg van het communisme ingeslagen. De rijken hebben de touwtjes in handen. En toch blijft men zich vrij en democratisch noemen. Ik snap daar niets van. Ik word oud. Wie roept dat niemand iets zal bezitten, zal zelf straks het meeste bezitten. Het miljardairs schap moeten verbieden. Dat zou een eerste goede stap zijn naar een meer menselijk bestaan voor iedereen.