Gisteren keken we naar weer een aflevering van rechter Mr. Visser. Het ging over geluidsoverlast, veroorzaakt door een jongeman. Hij had een waar feesttent achter het huis. Daar werden feestjes gehouden met veel (harde) muziek, drank en natuurlijk geschreeuw. In de tuin waren diverse luidsprekers opgehangen. De oude buurvrouw had er erg veel last van. Dat leidde tot reacties van haar kant. De jongeman (zijn ouders bleven buiten beeld; slechte opvoeding leidt tot vervelende mensen) vond zijn vorm van overlast geen probleem. Maar die de buurvrouw hem bezorgde wel. Typisch asogedrag : ik wel, jij niet. Uiteindelijk kreeg de jongeman een beperking opgelegd voor wat betreft het aantal feestjes per jaar. De buurvrouw moest zich verder koest houden.
Het deed me denken aan buren die wij hebben gehad. Toen we het huis bekeken dat we later kochten, kwam een buurvrouw haastig naar buiten. Zonder zich voor te stellen of te groeten zei ze dat we niet tussen 13.00 uur en 16.00 uur lawaai mochten maken. "Want dan slapen mijn kinderen", zei ze. Later bleek dat zij zelf de lawaaimakers waren en schijt hadden aan onze kinderen. Haar man werkte in een ploegendienst. Zo kwam het voor dat hij overdag sliep (iedereen in de buurt moest daar rekening mee houden) en 's avond voordat hij naar werk ging nog even ging klussen in huis. Zo werd zelfs tot in de vroege zondagochtenduren een cv installatie aangelegd. Als we dat geweten hadden, waren we naar Beekbergen gegaan om daar het weekend door te brengen. Een keer was ie 's avonds net de deur uit, toen een andere vent daar naar binnen ging en in de muur begon te boren. Dat begreep ik niet zo goed.
Ik heb de buurman toen later gevraagd, waarom ie dat boren niet zelf deed. Wat bleek? De buurman kende die vreemde kerel niet! De vreemdeling bleek niet alleen in muren te boren. Om het maar bij klussen te houden, die vreemde gast boorde dus ook in de vrouw des huizes. Dat werden dus andere klusjes : scheiden en huis verkopen.