Na de val, in de val

Het was een roerige tijd, maar ook een bijzondere. In die periode ging een bedrijf failliet en een ander ging (stiekem) reorganiseren. Thuis werd ons derde kindje verwacht.
Ik had begin jaren 90 echt de indruk, dat de oude Koude Oorlog vijanden zouden gaan samenwerken. Wat een opluchting. De NAVO zou gaan samenwerken met de GOS (Gemenebest

Onafhankelijke Staten). De NAVO zou een soort vredesmacht worden. Het herenigde Duitsland wilde geen lid worden van de NAVO. Het land wilde, gezien het recente verleden, neutraal blijven. Rusland steunde die wens, maar Amerika niet. Duitsland werd gedwongen(!) tot een lidmaatschap.
Na een paar jaar van overleg, lekte(?) uit dat Amerika de wereldheerschappij naar zich toe wilde trekken. Met zelf een hoofdrol in de NAVO en een ondergeschikte rol van Europa, waarin landen als Frankrijk

en Duitsland als 'gevaarlijk' werden bestempeld. Gevaarlijk voor het Amerikaans streven naar wereldhegemonie. De VN werden opzijgeschoven.
Begin jaren 90 is dus de agressieve politiek van Amerika met de NAVO als militair wapen begonnen. Sindsdien is Amerika vele landen binnengevallen, om die naar hun hand te zetten. Met als reden 'herstellen / invoeren van de democratie'. Vandaar de grote bemoeienissen van Amerika op alle continenten.
In Europa moest daarom vooral niet met Rusland samengewerkt worden. Rusland moest aangepakt worden, omwille van de Amerikaanse hegemonie. Ondanks het verdwijnen van het Warschau Pact is de NAVO flink gegroeid. Rusland staat al sinds begin jaren 90 onder bedreiging van Amerika. Inmiddels staan de raketten bij Rusland voor de deur. De Europese landen zijn in de Amerikaanse val gelopen, door zich niet sterker te maken voor een Europees leger (WEU), dat onafhankelijk van de NAVO kan opereren ten behoeve van een veilig Europa.
Ik ben in wat oude kranten gedoken en heb hier en daar wat artikelen uit die periode (1990 - 1992) geknipt en gedownload.