Mijn moeder was fan van Jim Reeves. Dus ze kende het nummer al, toen ik een lp kocht van Dillard & Clark. Op die overigens mooie zwarte schijf stond een cover van het nummer Four Walls.
Onlangs een lange tijd Jim Reeves gehoord te hebben, vond ik deze cover toch mooier. Maar het had denk ik ook wel te maken met het feit dat wat mijn ouders mooi vonden, ik als wat ouderwets ervoer. Toen Doris Day in de jaren 60 met een leuk nummer kwam (Move over darling), moest ik mijn enthousiasme toch wel even stil houden. Doris Day was immers een idool van de oudjes. Komt bij dat het ook in een periode was, waarin ouders ontzettend moeilijk deden. Zij noemden ons toen pubers. Ik weet nog steeds niet waarom ze ons telkens de schuld van alles gaven.... Ik hield me maar koest. De hele week huisarrest krijgen is ook niet alles. Dan kwamen de muren op je af. Four walls :