In de lege uurtjes heb ik eerst gekeken, waar ik de 12 volt usb contactdoos het beste in de bus zou kunnen plaatsen. De locatie moest wel ergens op of bij het dashboard zijn. Die plek leek me handig, zodat ook tijdens een rit gemakkelijk gebruik gemaakt zou kunnen worden van de aansluiting. Een leuke plek is een, maar of er voldoende inbouwruimte (-diepte) was achter die plek was een andere vraag. Ik wilde de doos niet boven op het dashboard hebben. Er zou gemakkelijk vuil in de openingen terecht kunnen komen. Dus moest hij ergens aan de voorzijde komen. De meest ideale plek bleek recht voor de passagiersstoel te zitten op de onderkant van het dashboard. Daar is veel beenruimte en achter het paneel meer dan genoeg inbouwruimte. Thuis had ik de diameter van de ronde doos al opgemeten en de juiste maat gatenzaag in de bus gegooid. De boor ging dit keer ook mee. Die zit in een koffertje net zoals de soldeerbout. Ze waren beide dus gemakkelijk mee te nemen. Liever zo, dan los gereedschap.
Om het deel van het dashboard te demonteren, heb ik vijf schroeven los gemaakt. De enige bedrading die aan dat deel vastzit is die van een speaker en van een schakelpaneeltje voor constante spanning. Die bedrading is lang genoeg om te laten zitten. Aan de achterkant van het paneel heb ik eerst een gat geboord op de plek waar ik de contactdoos wilde hebben. Daarna heb ik met de gatenzaag aan de voorzijde het gewenste gat gezaagd. De doos heeft een afwerk-/montage plaatje dat met twee schroeven vastgezet kan worden. Het aansluiten van de bedrading was zo gepiept. De constante 12 volt spanning bevindt zich er immers naast. De uiteinden van de bedrading heb ik eerst van soldeer voorzien, voordat ik de kabelschoentjes erop klemde. Het resultaat : weg met de losse verloopstekkers en welkom usb doos. En het werkt ook nog. 't Is toch wat!
