dinsdag 1 maart 2016

Geleefd worden

Ze krijgt wekelijks controle van een dochter. De controle betreft louter een financiële. Ze moet alle kassabonnetjes en rekeningafschriften overleggen. En o wee als er een ongewenste uitgave bij zit. Het zou leuker zijn als ze een keer langs zou komen voor gewoon gezellig een kop koffie. Maar nee. Ze wordt ook geregeld opgezadeld met bezoek van vreemde mensen die haar geestelijk controleren. Daar zorgen haar dochters ook voor. Want volgens die twee dames gaat een mens na z'n 80 ste jaar dementeren. Ze hebben al een compleet vangnet geregeld voor als het zover is. Want dat het gaat komen, is volgens die twee zo zeker als wat.
Moeder zelf beklaagd zich over het feit dat ze zo op haar huid wordt gezeten door haar eigen kinderen. Ze lijdt er zichtbaar onder. Ze mag eigenlijk geen contact hebben met andere mensen en moet voor elk wisje wasje toestemming vragen aan een van de dochters. Maar dat wil ze niet.
Sinds de dochters weten dat we hun moeder geregeld bijstaan met allerlei zaken, variërend van klusjes tot uitjes, gaan die twee ervan uit dat we financieel misbruik maken van hun moeder. OP ene beschuldigende toon werd gevraagd of wij iets wisten van een bepaald bedrag dat oma had opgenomen! Daar hebben we fel en verontwaardigd op geregeerd. De benadering van zowel hun moeder als ons is alles behalve respectvol. Het is niet leuk een onbeschofte grote mond van een dochter te krijgen als je net de cv voor haar moeder weer opgestart hebt.
"Die klusjes zijn niet nodig, want dat doet haar schoonzoon altijd!", zei een van de dochters. Later vroeg ik me af of dat die schoonzoon is, die ruim 8 jaar geleden een lamp in de slaapkamer zou ophangen, die gammele en levensgevaarlijke verlichting heeft aangebracht in haar schuur en een roostertje in het ventilatiekanaal zou drukken in de badkamer? Diezelfde schoonzoon heeft de schutting en het hekwerk gemaakt waar in elke plank slechts één schroefje zit. Aan alles van zijn hand is te merken dat ie er eigenlijk geen zin in had.
De dochters zouden willen, dat, wanneer hun moeder ons iets vraagt, wij direct een van hen bellen. Jammer dan. Hun moeder en wij zijn van mening dat we ons eigen leven leiden.