Dyson; viel tegen.

Afgelopen weken heb ik een paar keer met een echte Dyson stofzuiger mogen werken. Ik zeg het maar direct : wat een tegenvaller! Het apparaat was qua concept hetzelfde als onze Quigg. De zuigkracht van de Dyson is mij veel te hoog. Ergerlijk hoog zelfs. Terwijl het voornamelijk om stof opzuigen gaat. Tijdens het zuigen blijft het mondstuk overal plakken. Ik was meer aan het trekken dan aan het zuigen. Ik kon de zuigkracht wat instellen door in het handvat aan een hendeltje te trekken. Ik moest dat hendeltje dus met mijn wijsvinger gedeeltelijk ingetrokken houden terwijl ik aan het stofzuigen was. Heel erg onhandig. Bij de Quigg is het een schuifje dat ik kan instellen. Klaar.
Ik vond de handgreep ook te groot voor mijn handen. Alsof ik een stuk 40 mm pvc buis in mijn handen had. Na het zuigen wilde ik het reservoir legen. Ik ken het apparaat niet zo goed, dus ik was wat aan het klooien met die stofbak, voordat ik hem met gepast geweld van het apparaat getrokken had. Maar misschien ben ik verwend door mijn Aldi apparaat. Het oprolmechanisme voor het snoer van de Dyson was al lam. Net als het borstelmechanisme op het mondstuk. Het laatste deel van het snoer moest geholpen worden bij het oprollen. Al na de eerste keer overwoog ik onze Quigg Multicyclone (Aldi) maar mee te nemen. Maar ik dacht toen : "Misschien is het een kwestie van wennen met zo'n Dyson." Maar de keren daarna wende het nog steeds niet. Erger, ik dacht : "O jee, nu moet ik weer stofzuigen met die Dyson!" De nieuwe versie waarmee men reclame maakt lijkt mij op voorhand niets. Met name voor mensen die last hebben van reuma aan de handen (zoals ik). Ik kijk daarom vooral kritisch naar het gewicht bij de hand en de handgreep. Het werken met een stofzuiger waarvan de motor aan de steel vastzit vind ik al erg vermoeiend. Of die motor nu boven, in het midden of onderaan zit, het wordt zo'n gesjouw. Vooral met veel gewicht vlak bij de hand/pols. Een losse slang vind ik nog het fijnst. Maar goed, ieder zijn of haar ding.