In een mij gratis ((maar) niet voor niets) verstrekte krant, las ik dat het aantal probleemkleuters fors is toegenomen. De aanwas is zelfs zo groot, dat men ernstig overweegt het aantal klassen in het speciaal onderwijs uit te breiden. Misschien zijn, na restaurants, vakantieparken en vliegtuigen scholen zonder kinderen de volgende optie?
Op de basisscholen zijn steeds meer kleuters, die gedragsproblemen vertonen. Ze kunnen niet luisteren (met name het accepteren van nee is hen onbekend), zijn vaker agressief, huilen snel, gedragen zich angstig en/of trekken zich terug.
Zoals je weet, zeg ik : wie het over kinderen heeft, heeft het over de ouders / opvoeders. Opvallend genoeg is die boodschap ook uit het artikel te halen. Er staat zelfs met grote letters : We zien meer kinderen die niet goed opgevoed worden. De oplossing in de zin van uitbreiding van klassen in het speciaal onderwijs, is in mijn ogen een vorm van symptoombestrijding. Dweilen met de kraan open.
Om die reden lijkt het mij beter de betreffende gemakzuchtige en/of onwetende ouders / opvoeders naar speciaal onderwijs te sturen. Het probleem bij de bron aanpakken. Laat ouders in spé eerst zelf speciaal onderwijs volgen, waarin hen geleerd wordt hoe een kind opgevoed kan / moet (we hebben ook wetten) worden alvorens zij aan kinderen mogen beginnen. Wie zonder diploma toch aan kinderen begint, krijgt geen kindertoeslag maar moet kinderbelasting betalen. Van dat geld kan men dan weer zinnige dingen doen. Zoals fatsoenlijk opvoeden. Van ouders.
Niet alleen honden en grote mensen, ook kleine mensen zijn te lezen. Hun gedrag en manier van spreken vertellen veel over de manier, waarop ze opgevoed worden. Erg sneu voor al die kinderen natuurlijk. Die moeten op latere leeftijd proberen uit hun maatschappelijk isolement zien te komen en alsnog te leren incasseren en sociale vaardigheden en respect vergaren. In deze video zijn twee kinderen in discussie : een klein en een volwassen kind. Het kleine heeft de regie :