Kwaliteit - toegevoegde waarde

Mijn lieve moeder zei soms : "Je moet het achterlaten zoals het aangetroffen hebt." Ze doelde op het feit dat ik als kind soms(?) niet alles weer opruimden.
Ik moest daaraan later denken toen na het plaatsen van nieuwe kozijnen in ons huis, de monteur vroeg naar de stofzuiger. De kamers werden stuk voor stuk keurig schoongemaakt! Zelf vind ik het vrij normaal dat je de rommel opruimt die je zelf gemaakt hebt. Tenzij anders afgesproken is.

Vorige week is in onze woning een nieuwe deurbel geïnstalleerd. De bedrading ontbrak ook. De monteur was een joviale jongeman. Helaas bleek de bel niet compleet. "Het was het laatste exemplaar dat ik in de auto heb", verontschuldigde de monteur zich. Ik dacht : "Geen goede voorbereiding gedaan, jongeman." Hij beloofde dat het ontbrekende afdekkapje snel alsnog gemonteerd zou worden.
We zijn inmiddels een week verder en de bel is nog steeds dakloos. Toen ik een dag later met de stofzuiger door de kamer rende, zag ik achter de deur stukjes isolatie van gestript draad liggen ; rood, blauw en wit van de ommanteling.
Een simpele deurbel monteren schijnt tegenwoordig een immense klus te zijn, zonder enige toegevoegde waarde en een halfbakken oplevering. De rommel mag de klant zelf opruimen. Niet mijn werkwijze. Die monteur kreeg ook nog van ons een glas frisdrank geserveerd. Zonde! Tijd om even te gaan bellen. Dat kan, want hij doet het.

Liefde is

een plateau voor oma, een plateau voor opa en Mike

en anderhalf plateau voor Emma!

Noeste arbeid

Spaghetti electronici

Vandaag hebben we ons weer eens druk gemaakt. We hebben de loods wat opgeruimd. Of beter, wat handiger ingedeeld. Veel materiaal aan de kant gezet, gesorteerd en een plekje gegeven. We konden nauwelijks bij het oud ijzer komen, maar na de ingreep is er weer een zee van ruimte.
's Middags, het was toen inmiddels drie uur, hebben we de camper voor de deur gereden. Ik heb eerst een aantal gordijnrailtjes opgehangen. Dat ging niet zonder slag of stoot. Ik moest zelfs een bovenkastje wat inkorten. Maar dat is allemaal gelukt. Sonja heeft de door haar gemaakte gordijntjes opgehangen. Het ziet er picobello uit!

Oude keukenblokje

Daarna ben ik het interieur wat gaan slopen. Ik bedoel : ontdoen van wat inventaris. Ik heb de kleine kast die voor de schuifdeur stond verwijderd. In die kast stond een porta potti. Maar we plaatsen een koelkast op die plek. Dus geen plassen en/of poepen, maar eten in de hut. Het sloopvirus sloeg vervolgens hard toe. Dus ik besloot de oude keuken te verwijderen.
Ik heb eerst goed gekeken hoe dat onding gemonteerd was. Daarna verliep de demontage nagenoeg probleemloos. Achter dat keukenblokje zag ik wat elektriciteitsdraden hangen. Daar schrok ik wat van. Ik ben gewend de bedrading door pvc buis te trekken.

Kale boel

Ik kwam erachter dat alle 12 volt apparatuur de energie gewoon direct aan de startaccu onttrok! Ik heb de hoofdkabel maar direct losgemaakt. In de bak naast de keuken zag ik een wirwar van draden. Na wat speurwerk bleken het zowel 12 als 230 volt kabels te zijn. Ik ga daar een mooi paneeltje voor maken. Zoals gezegd gaan we voor een huishoud-accu, die geladen wordt door de motor van de Ducato.
Toch moet ik zeggen dat de oorspronkelijke eigenaar best wel creatief is. allen in de uitwerking schort er hier en daar wat aan. Er zijn veel wegen die naar Rome leiden.

En dat is nummer drie!

Gisteren kreeg onze student de uitslag van zijn laatste tentamen binnen. Na drie jaar studeren in Groningen heeft Mike zijn Bachelor gehaald. Hoera! Gefeliciteerd Mike. Knap hoor.
Zelf hebben wij van huis uit weinig tot geen aandacht gekend voor onze opleidingen. Als ouders wilden we dat anders aanpakken. Dus was er veel belangstelling voor het schoolgebeuren. Tot vervelends toe, blijkbaar. Want als we vroegen hoe het was op school, kregen we steeds minder te horen en zelfs reacties die aangaven dat we niet zo moesten 'zeuren'.
We hebben de kids altijd gefaciliteerd bij het streven naar hun doelen. Ze moesten natuurlijk wel zelf flink aan de bak en een beroep doen op hun eigen inzet en verantwoordelijkheid. Het gaat per slot van rekening om hun eigen toekomst. Als ouders zie je graag dat de kids een goede basis leggen voor hun toekomst en dat ze goed terechtkomen.
Natuurlijk hebben ook wij onze voorwaarden. Studeren kost nu eenmaal geld. Opleiding heeft bij ons de hoogste prioriteit gekend. Na de oudste twee kan ook de derde op eigen benen gaan staan. Maar hij wil zelf nog een studiejaar toevoegen om zijn Masters te halen. Dit keer geheel op eigen kracht.

De haag van de buren

De buurman heeft in zijn tuin, op nog geen 20 centimeter van de erfscheiding een haag van coniferen geplant. Zonder enig overleg. Dat gebeurde al zo'n 10 jaar geleden. Toen het ook al niet mocht. De coniferen zijn nu zo'n drie meter hoog en de haag is inmiddels net zo breed geworden.
In de tuin ernaast moet men flink aan de bak om de coniferen te snoeien. De bewoonster daar beklaagt zich over de situatie. "Buurman heeft die haag geplant, maar ik heb nu te maken met ongewenst onderhoud", aldus de alleenstaande. Ze is weduwe, slecht ter been, heeft reuma en is op leeftijd. Ze voelt zich verplicht de coniferen geregeld te snoeien, omdat de takken tot ver in haar tuin reiken. "Zo'n tuin heb ik nooit gewild. Mijn man ook niet", klaagt ze. Buurman is vaak niet thuis. Hij heeft een drukke baan en is vaak in het buitenland. Hij zegt dat ie geen tijd heeft om de coniferen te snoeien. Geen tijd, geen prioriteit.

Sociale cohesie

het bijna complete gezelschap

Het is erg leuk te zien, dat de mensen hier veel meer en vaker contact met elkaar hebben. Toen we hier pas woonden, kenden ze elkaar nauwelijks. Dat is mede dankzij de geregelde bijeenkomsten en de verstrekte hand en span diensten dus ten goede gekeerd.
Het kan altijd beter, maar vergeet niet dat het allemaal individuen zijn met elk een persoonlijke inbreng. De een vindt het contact leuker dan de ander.
Er wordt soms ook bij elkaar gegeten. En men helpt elkaar indien nodig. Het is helemaal erg leuk, wanneer de mensen zelf zeggen dat het heel erg gezellig geworden is op 'ons pleintje'.

Weer een spookbewoner

Een paar maanden geleden kreeg ik van de SVB te horen, al zou hier ene Jolanda S bij ons inwonen. Dat probleem is opgelost. Het was een miscommunicatie tussen de gemeente (lijke basisadministratie) en de SVB. Gelukkig maar, want de SVB dreigde direct met het korten op mijn AOW!
Vandaag viel bij ons een brief van de Belastingdienst in de bus. Niet voor ons, maar voor meneer B.! Meneer B is in januari 2013 van dit adres vertrokken. Dat bleek ook uit de (front office) administratie van de gemeente. Dat hebben we speciaal extra laten controleren toen we voor dat akkefietje met de SVB naar de gemeente gingen. Op de envelop staat de afdeling Toeslagen vermeld. Als volgens de Belastingdienst op dit adres hier nog iemand voordeurdeler is, wat gaat dat dan voor ons betekenen? En dan ook nog de vraag wat voor type is meneer B? Is hij onlangs uit de kast gekomen? Zit ie in de onderwereld? Prijkt zijn naam en adres op een hitlijst?
Of krijgen wij straks ook weer dreigbrieven van de SVB, het UWV enz. waarin we gekort gaan worden omdat volgens de Belastingdienst onze situatie veranderd is? Er worden al langere tijd fouten gemaakt door de diensten. Om een beetje moe van te worden. Tijd om met vakantie te gaan.

Mini Miss verkiezingen

In België heeft men officieel de mini missverkiezingen in de ban gedaan. Volgens de Belgische inspectie gaat het om kinderarbeid. Ik sta volledig achter het besluit, al heb ik een andere kijk op dat gebeuren. Voor mij neigt het meer naar kindermishandeling. Die arme kinderen worden van jongs af aan door hun moeder als een soort pop gezien en behandeld. Ze worden geïndoctrineerd om aan moeders wensen en vooral eisen te voldoen. En o wee als ze niet luisteren of geen zin hebben. En o wee als hun kindje niet op de juiste plaats geëindigd is na een verkiezingsronde. Dan zijn de rapen gaar. Er zijn kinderen die niet alleen opgemaakt worden, maar ook pruiken dragen en zelfs kunstgebitjes! Wat een idioterie!
Als zo'n kindje over een podium danst en springt, doet moeder dat allemaal voor. De mannelijke juryleden vertrouw ik voor geen meter. Walgelijk zoals ze naar die levende poppen zitten te kijken. De moeders beweren dat hun meisjes dat hele gedoe erg leuk vinden. Dat is helemaal niet zo. De moeders vinden het leuk. Die kinderen worden door en voor hun eigen moeders domweg misbruikt. Bah!

Herinrichten camper

We zijn bezig de camper opnieuw in te richten. In de huidige situatie neemt met name het aanrechtblok relatief veel ruimte in beslag. Het betreft een spoelbakje met kraan en een kookplaatje, die op een onderkast gemonteerd zijn. Links behoort een koelkastje te zitten. Rechts staat een gasflesje.
We hebben inmiddels een mooie, smalle koelkast (44x44x80) gekocht, die aanzienlijk meer volume heeft dan de originele. Hij heeft enkel een 230 Volt voeding. De koelkast komt vlak naast de schuifdeur te staan, in een ombouw. Het staat namelijk wat slordig als bij het sterk afremmen een koelkast door de vooruit vliegt. Bovenop de koelkast komt een twee pits kooktoestel van Campinggaz. De gasfles verdwijn onder de zitbank. Om dat te realiseren moet ik wel een en ander aanpassen. Natuurlijk staat daarbij veiligheid voorop, zoals ventilatie en het zekeren. Eigenlijk heb ik die fles liever buiten de camper.

Hier in de buurt is een dhz garage. Misschien kan ik hem daar even op de brug zetten, zodat ik de onderkant beter kan bekijken. Het kan zijn dat daar nog alternatieve plekken zijn voor zowel de gasfles als andere zaken. Waar nu het keukenblokje staat, komt een smallere kast (40x60x80) voor keukengerei en dergelijke met daar bovenop een spoelbakje met kraantje. Daarmee winnen we zo'n 70 cm aan ruimte. We hebben de indruk dat het huidige bed (/zithoekje) net groot genoeg is. Het bed meet 130x180 cm. We hebben er al gelegen om even te passen. We zijn zelf 1.72 lang, dus.... We laten het bed voorlopig zo, totdat in de toekomst blijkt dat het toch te klein is.
Ik ben ook bezig met het eventueel plaatsen van een tweede accu. Die tweede (een huishoudaccu) wil ik laten opladen door de motor en (op de camping of thuis) via een lader op 230 volt. Ik heb daarvoor al diverse schema's gezien. De tweede accu gebruiken we dan voor constant stroom onderweg voor de koelkast, de binnenverlichting enz. Op een camping gaat de koelkast weer op 230 Volt.
Inmiddels heb ik gezien dat de holle ruimten van de wagen volgepropt zijn met isolatiemateriaal. Dus daaraan doe ik voorlopig niets.
Sonja heeft al mooie gordijntjes gemaakt. Niet alleen de ramen krijgen een gordijntje. Achter de beide stoelen komt er ook een te hangen. Vanavond gaan we de rails monteren.
Het uitgangspunt voor alles is, dat we het allemaal tamelijk basic willen doen. We willen ook veel loopruimte houden.

Het EK 2016

Veel aandacht krijgt het EK van mij niet. De keren dat ik naar wedstrijden heb gekeken, zijn op een hand te tellen. En dan heb ik ze niet eens helemaal gezien. Meestal kijk ik even als er weer zo'n reclameblok verschijnt op de zender waar wij naar kijken.
Ik heb wel onze beste scheids zien blunderen. Maar ja, onze scheidsrechters zijn niet bepaald echt goede. Hun niveau is gelijk aan dat van ons voetbal hè.
Gisteren zag ik hoe Engeland gewipt werd door de bonkige boerenvoetbal spelende IJslanders. Dat was gewoon weer een slechte wedstrijd. Veel knulligheid met balverlies en een abonnement op foutieve voortzettingen.
Zelfs in een dode spelsituatie (hoekschop of vrije trap) zijn de overbetaalde beroepsvoetballers niet in staat een bal fatsoenlijk te plaatsen. Ik verbaas me er ook over, dat spelers alle tijd hebben en nemen om met de bal aan de voet rond te kijken en die bal vervolgens naar een tegenstander trappen. Of ze hebben zeeën van tijd en trappen de bal wild weg. Tja, het is en blijft een dom spelletje.
Niet alleen dom, ook gemeen. De trend is om de noppen onder de schoenen als wapen te gebruiken. Er wordt gaandeweg steeds meer gedoogd. Nog even en je mag elkaar de kleren van het lijf scheuren en het ziekenhuis in schoppen. Zolang je maar van de scheids afblijft.
Ik heb tot nu toe weinig naar de Nederlandse zender gekeken. Anders beloop ik de kans die ouwe wijvenpraat van Frans Snoeks te moeten aanhoren. Dat is dan weer het leuke van het EK : dezelfde wedstrijd kijken maar dan met professioneel commentaar.

Petje af voor de Paus

De Paus heeft zijn excuses aangeboden aan de homoseksuelen. Ik wist even niet wat ik las. Maar het blijkt echt zo te zijn. Petje af voor deze Paus! Hij had al eerder afstand genomen van het oude standpunt over homoseksualiteit.
Mijn petje gaat ook af voor de Duitse advocaten, die de Turkse president Erdogan voor de rechter willen slepen. Ze beschuldigen, namens de Koerdisch-Duitse actiegroep waaronder een aantal bekende Duitsers (BD'ers?), Erdogan van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Het betreft het ombrengen van zo'n 200 Koerdische burgers in de afgelopen periode. Het werd inderdaad tijd voor een aanklacht, want onze minister Koenders hield zijn mond dicht. Leve de selectieve verontwaardiging!
Erdogan op zijn beurt heeft excuses gemaakt aan Poetin voor het neerhalen van een Russisch jachtvliegtuig. Ook dat werd tijd. Erdogan kon niet anders, want hij is tamelijk afhankelijk van de Russen. De Russen hadden bepaalde steun (o.a. de bouw van energiecentrales) stopgezet. Het is en blijft een vreemde gewaarwording, dat nota bene een NAVO lid de betrekkingen met Rusland aanhaalt. Ik hoop dat andere NAVO leden ook overgaan tot verbetering van de betrekkingen. Dat zal wel moeten, want een paar hoge militairen uit de omringende landen (o.a. Estland en Letland) heeft openlijk toegegeven, dat er helemaal geen sprake is van een Russische dreiging. Dit naar aanleiding van de grote NAVO oefening in Polen.
Nu Engeland uit de EU stapt, kan het Spanje aanpakken vanwege de onmin over Gibraltar. Spanje maakte direct gebruik van de Brexit door weer over de apenrots te gaan zeuren. Als gevolg van het steeds meer verbieden van het mishandelen van stieren, hebben de Spanjaarden zich nu op de apen gericht. De Britten hebben subiet een atoomonderzeeër gestuurd om de Spaanse apen te imponeren.
Tot slot : het Iraakse leger heeft Fallujah heroverd dankzij (volgens de Iraakse leger) Allah. Allah had daarvoor de IS beweging nog geholpen om Fallujah te veroveren en veel inwoners de dood in te jagen (volgens IS strijders).  Die Allah dat is me er een.

Dreigen helpt

Gedurende mijn loopbaan heb ik diverse keren meegemaakt. Iemand wil iets van de werkgever, een studie(vergoeding of tijd), loonsverhoging etc.,  maar krijgt nul op rekest. Zodra de betreffende medewerker zijn ontslag heeft ingediend, kan het opeens wel! In alle gevallen die ik meegemaakt heb, ging de medewerker toch weg. De knop was al omgezet. Dreigen helpt dus. Soms.
Die situaties doet me denken aan de reacties van bepaalde politici op de Brexit. Nu hoor en lees ik over allerlei EU zaken die anders moeten! Hè hè, het werd tijd. Onder meer over de nationale zeggenschap (geef ons land terug), de migranten, de grensbewaking en andere dwingende regelgeving. Ik hoor nu ook dat de Brexit nogal wat voordelen kan opleveren voor ons landje. Hé, waarom hoorde ik dat niet eerder?
Kortom, een storm in een glas water. Een papieren aardbeving.

Lekker shoppen?

Zelf heb ik er helemaal niets mee. Als ik iets nodig heb, kijk ik thuis eerst naar hoe en wat. Daarna ga ik gericht een aankoop doen. Ik heb wel gedurende een lange tijd een wensenlijstje in mijn binnenzak gehad. Zodra ik op een (rommel)markt, in een winkel of op een website terechtkwam en iets van dat lijstje zag, probeerde ik toe te slaan.
Door een winkel slenteren en kijken is niets voor mij. Zelfs in een bouwmarkt niet. Impulsief iets kopen doe ik ook nauwelijks. Wat dat aangaat slaat de tekst op een bord dat ik in Zutphen zag staan zeker niet op mij. Trouwens ik heb al mijn jurkjes al weggegooid.....

Diesel tanken

Vanmiddag zijn Mike en ik met de camper wat gaan rijden. Mike wilde nader kennismaken met het rijden in een bestelbus. Voordat we naar het industrieterrein reden, hebben we eerst nog even getankt. In het weekend is het wat goedkoper, voor wie daarin gelooft. Bij het tankstation stond (natuurlijk) een grote auto pontificaal tussen de twee perrons in. Bijna in het midden van het pad, waar normaal twee auto's naast elkaar kunnen staan. Gelukkig had de bestuurder, een vrouw (meer zeg ik niet), ook wel in de gaten dat ze de wagen nogal asociaal stilgezet had. Ze keek me met een wat beschaamd gezicht vluchtig aan. Ik wachtte geduldig af tot ze klaar was met tanken. Toen ze het tankstation verliet, kon ik oprijden tot aan de dieselpomp.
Toen ik het tankpistool pakte, zei ik 'getver!!' Dat ding was zeiknat van de diesel. Het spul lekte een beetje bij de aansluiting tussen de slang en het pistool. Ik heb de 80 liter tank gevuld. Niet helemaal, want we doen dat via het beschikbare budget. Hahaha! Maar ach, de dieselolie is een halve euro goedkoper per liter dan Euro. De tank was na de tankbeurt zo goed als vol.
Toen ik klaar was, stond ik daar dus met een stinkende hand. Ik rook á la Joachim Löw even aan mijn vingers. Brr! Wat een lucht! Natuurlijk waren er geen papieren handdoekjes beschikbaar. Gelukkig had ik nog een tissue in mijn broekzak.
Op het industrieterrein verliet ik mijn zetel om hem af te staan aan Mike. Dat wisselen van stoel gaat in zo'n bus probleemloos. We hoeven niet de wagen uit. Het is een kwestie van even omlopen in de bus. Gelukkig maar, want het was inmiddels buiten aan het regenen alsof er een wolkbreuk gaande was. Maar dat mocht Mikes rij-pret niet drukken. Na wat rondjes en een stukje achteruit zijn we in de stromende regen weer naar huis gereden. Mike is wat mij betreft geslaagd als buschauffeur. Aan het lijstje met aanpassingen is nu een verpakking wegwerphandschoenen toegevoegd.

Een stationsfiets

Roest

Gisteren heb ik wat gebruikte, doch nog goede onderdelen voor een stationsfiets weten te pakken te krijgen. Het achterwiel moest vervangen worden, inclusief de buitenband, beter bekend als de buba. De boel was behoorlijk gecorrodeerd of wel aan het wegroesten. De velg was gebroken. Aan de gekochte velg kon ik zien dat op die breukplek een naad zit, waar de beide uiteinden van de velg bijeen komen. Als je precies op die plek de stoeprand raakt / oprijdt, dan weet je wat er gebeuren kan.

Breuk

Aan de opoefiets zat ook zo'n standaard dat je onder de bagagedrager kunt vastklikken. Er hingen nu alleen een paar restanten. Die heb ik maar ook verwijderd.
Helaas paste de kettingkast niet. Dus dat wordt een nieuwe. Een eenvoudige hoor, dus geen complete kast met van dat glimmende zwarte canvas.
Als ik die gekocht en gemonteerd heb, is de stationsfiets wat mij betreft klaar voor een nieuw schooljaar.

Retourtje Zutphen

Vandaag zijn we weer naar Zutphen gereden. Dit keer ging Mike ook mee. De student is in afwachting van nog twee tentamenuitslagen. Als die goed zijn, is ie afgestudeerd! Met Mike achter het stuur en zijn mamma naast hem en ik als directeur (zonder krantje)  achterin, vertrokken we. Toen we het camperbedrijf in beeld kregen, stond de camper ons al op te wachten. We hebben de wagen gecontroleerd en dankzij Mike werden nog wat kleine, doch zeer belangrijke zaken gevonden en hersteld.
Toen de achterportieren opengingen, zag ik de student opeens heel serieus de zitplaatsen tellen. "Kunnen er zes mensen mee?!, vroeg hij enthousiast. Helaas werd zijn vraag ad rem beantwoord door de verkoper met 'ja' en niet door ons met 'nee hoor, hoe kom je daarbij?' Dus Mike bleef enthousiast.
Nadat we het kentekenbewijs hadden overgeschreven, hebben we de wagen daar eerst achtergelaten. In de Matrix zijn we naar het centrum gereden, waar we op de kade van de IJssel een mooie parkeerplek vonden. We wandelden vervolgens door de oude stad naar het centrum. Het was heerlijk weer eens tussen al die oude gebouwen te kuieren. De zaterdagmarkt was gaande. We namen plaats op een terrasje om de inwendige mens wat te verzorgen. Tijdens die lunch begon het heel zachtjes te regenen. Gelukkig zaten we vlak onder een zonnescherm. Dachten we. Maar niemand van het personeel kwam op het idee dat ding, het waren er overigens twee, even wat verder te laten zakken, zodat de gasten droog konden zitten. Dus even de ober aangesproken. De jongeman keek omhoog en zei dat ie dat aan zijn baas zou vragen. Maar na de lunch waren we inmiddels van de drup in de regen beland. Een groepje gasten naast ons, vroeg zich ook af waarom de knikarmschermen niet verder uitgedraaid werden. Dus ook zij stelden aan de jongeman dezelfde vraag. Ook zij kregen hetzelfde antwoord. Maar... even later spreidden de vier armen zich wijder. Niet veel, want dat ging om een of andere onduidelijke reden niet. Maar goed, we zaten droog toen we afrekenden.
Na een korte wandeling zijn we weer naar de Matrix teruggegaan. Vervolgens hebben we de camper opgehaald en zijn weer richting Dronten gereden. Mike in de Matrix en wij in de camper. Zelf heb ik in nogal wat busjes gereden, dus het rijden met zo'n koekblik was niet nieuw voor mij.  Bijna tot aan de A28 werden we gehinderd door een trekker. De bestuurder keek waarschijnlijk niet in zijn spiegels, anders had ie zich doodgeschaamd. Een hele ris auto's volgden hem over de 80 km weg met een gangetje van krap 40 km/uur. Inhalen was vanwege de drukte nauwelijks te doen.
Eenmaal op de snelweg merkte ik dat het 2.5 dieselblok steeds meer loskwam. Ik hield de naald van de snelheidsmeter keurig op 100, maar zag hem steeds meer oplopen. Aan het geluid was te horen dat het blok er steeds meer zin in kreeg.
De wagens en wij zijn heelhuids thuisgekomen. Ik heb gelijk de binnenmaten van de camper opgenomen en ze op 10 mm papier uitgezet. We kunnen nu, samen met de maten van de apparatuur en kasten, op ons dooie gemak de indeling bedenken.

Aanpassingen camper

Nu we een camper hebben gekocht hebben we ons eisen- en wensenlijstje eens opnieuw bekeken. Er ontbreekt een aantal zaken. Er zit geen trekhaak onder de bus. De koelkast (was verwijderd -zie foto) hebben we gelaten voor wat het is, want we bouwen toch een andere / grotere in. In de huidige kan je net een doosje met zes kroketten in de vriezer doen. Veel te weinig!! Slechts één stoel kan 180 graden draaien. No problem.
Het vaste bed achterin is net te krap. De binnenruimte is 185 breed. We willen, net als in onze caravan, twee al dan niet aangepaste lattenbodems plaatsen met comfortabele matrassen erop. Net als in de caravan worden de beide opbergruimtes links en rechts langs de wand, dan niet meer gemakkelijk toegankelijk. Tenzij je telkens het bed verwijderd en weer plaatst. Onhandig dus. Daarom gaan we aan de achterzijde van de bergruimte van de zijwanden deurtjes maken. Zo worden die ruimten tot altijd bereikbaar omgetoverd. Misschien maak ik er lades in of kastjes op wieltjes, die je er zo uit kunt trekken en weer terug kunt duwen.
Het keukenblokje wordt wat kleiner, zodat er ruimte voor het vaste bed ontstaat. We willen ook iets bedenken zodat we ook buiten kunnen koken. Dat moet dus voor de Belastingdienst een vaste en voor ons een mobiele kookplaat worden. Tom Poes verzin een list!
Aan de buitenkant willen we een luifel monteren. Maar we gaan er eerst een paar dagen op uit om aan de hand van feitelijk gebruik wellicht nog meer verbeteringen aan te brengen. Al met al moet ik nu wel even mijn actielijstje in de gaten houden. Er wachten immers nog meer klusjes. Het dakvenster is gelukkig goedgekeurd. Die kan ik dus ook afwerken met een lijstje.

Koude Oorlog 2

Vanwege de Amerikaanse (=NATO) aanwezigheid aan de Russische grenzen, overweegt Rusland voormalige militaire bases weer leven in te blazen. Het gaat om bases op o.a. Cuba, en in Vietnam. De Russen overwegen ook geheime informatie over Amerikaanse militaire satellieten te publiceren.
Amerika overweegt op haar beurt in Syrië toch aan te sturen op een (militaire) val van het regime van Assad. Alsof er al niet genoeg onschuldigen zijn omgebracht. Indien Amerika die plannen doorzet, vrees ik een regelrecht treffen tussen Amerika en Rusland. Hopelijk houden wij ons dan afzijdig. Tenzij we ook nog meer bloed aan onze handen willen hebben.
Libanon heeft de Russen gevraagd het land te helpen bij de strijd tegen terrorisme. Waartoe een eventuele tegemoetkoming aan dat verzoek zal kunnen leiden, blijft vooralsnog een vraag.

Kleine autist

Een verkoper vertelde ons tijdens het slurpen van een bakkie over een neefje van hem. Dat ventje heeft bepaalde kenmerken van autisme. Wat hem erg stoort is de manier, waarop zijn broer en schoonzus met het jochie omgaan. Het ventje (4) wordt met overdreven veel aandacht opgevoed. Nou ja, opgevoed. Er is gewoonweg sprake van verwend worden, telkens zijn zin geven. Zo heeft het mensje zich inmiddels ontwikkeld tot een kleine etterbak, die schreeuwend, slaand en schoppend zich telkens laat gelden. En vervolgens gesust wordt met zaken die hij wil.
Maar zodra oom Gert in de buurt is, houdt het jochie zich vrij goed in. Dan oogt het zelfs normaal. Want oom Gert, die zelf twee kinderen heeft, heeft een heel andere aanpak. Oom Gert houdt weliswaar rekening met de beperkingen van zijn neefje, maar pikt het wangedrag niet. Oom Gert heeft een keer teruggeslagen in de vorm van een tik. En toch vindt het jochie zijn oom Gert erg aardig. Het wangedrag van het neefje ziet Gert als een gevolg van het (wan)gedrag van zijn ouders, die alsmaar toegeven.
Soms denk ik dat half Nederland autistisch is. Het verschijnsel is fors toegenomen. Zou dat aan de anticonceptiepil liggen, een verborgen diepte investering van de farmaceutische industrie? Of komt het doordat de maatschappij alsmaar meer met stress te maken krijgt? Of komt het omdat kinderen van jongs af aan niet opgevoed worden maar in een crèche verdwijnen en daar frustraties aan overhouden? Wie het weet mag het zeggen.

BREXIT rules!

(bron : Brexit -FB)

Hurray, we have a Brexit! Ik feliciteer de Britten en eenieder die tegen het beleid en de politiek van de EU is. De Britten hebben voor een vertrek uit de EU gestemd. Het was niet bepaald een grote meerderheid, wat mij een wat onbestemde bijsmaak geeft. Het gaat immers om een zeer belangrijk besluit.
Ik ben er toch blij om. Het Britse volk heeft gesproken. Leve de democratie! De democratie heeft het gewonnen van Brussel en de EU schapen, die lak hebben aan de wensen van de inwoners van de lidstaten. Ooit had de EU (met zo'n 10 leden) een groot aandeel in de wereldeconomie en had de samenwerking merkbaar veel voordelen. Maar die zijn met de ongebreidelde groei van de EU flink afgenomen. Landen met gaten in hun handen, corrupte bestuurders en louter persoonlijk ambities van EU parlementariërs zijn daar de oorzaken van. Dus al dat gekrakeel over een exit slaat grotendeels nergens op. Het slaat wel op al de aristocratische politieke profiteurs in Brussel en nationale regeringen, die ten koste van ons grof geld verdienen en uitgeven en als de dood zijn hun baantjes te verliezen.
Zoals ik al zei, samenwerken is prima, maar de EU is een heel ander verhaal. Die samenwerking heeft ons meer nadelen dan voordelen gebracht. Komt bij dat Amerika op allerlei manieren druk bezig is te infiltreren in Brussel.
Weg met de EU en leg een nieuw fundament aan voor een echte samenwerking, waarbij de individuele staten hun soevereiniteit behouden. Om het maar even grof te zeggen : Ik hoop dat binnen de EU de pleuris uitbreekt.
De toespraak van Cameron na de uitslag getuig van staatsmanschap. Hij neemt zijn verlies en treedt af als premier. Cameron accepteert de uitslag en belooft mee te werken aan de democratisch gekozen nieuwe koers. Dat klinkt heel anders dan het achterbakse, aristocratische  gezeur van Rutte na het referendum tegen Oekraïne. Rutte toonde daarmee geen enkel respect te hebben voor de democratie en daarmee minachting voor ons.
Meneer Tusk piept opeens ook heel anders. Waarschuwde hij nog een paar maanden geleden voor ernstige gevolgen, vanmorgen zei hij dat de Brexit niet iets is om hysterisch over te doen. Huh?!
Natuurlijk wordt de Brexit gebruikt om in de financiële wereld flinke een slaatjes te slaan. Eerst de koersen /beurzen omhoog gooien om ze vervolgens te laten kelderen. Dat is binnen 48 uur snel verdiend voor de grote graaiers. Het geeft weer eens aan dat de financiële wereld een kunstmatige mechanisme is, dat gemakkelijk door door de superrijken beïnvloed wordt.
Ik stel voor dat we behalve de EU ook de NAVO de rug toekeren, zolang Amerika daar de boel regeert. Misschien kunnen we dan zelf zorgen voor meer ontspanning op het Europees vaste land en massamoorden zoals in Irak en Syrië te stoppen. Let wel, de Amerikanen zijn verantwoordelijk voor aan miljoenen doden! Meer dan de 6 miljoen Joden, die door de Nazi's zijn omgebracht. In plaats van Amerika voor het Internationale Gerechtshof te slepen, doen we gewoon mee. Bah!

Een camper!

Vanmorgen wilden we richting Apeldoorn rijden om daar een camper te bekijken. Toen ik voor de zekerheid belde, bleek dat ding de avond ervoor (toen ik mijn lijstje maakte) verkocht te zijn. Omdat we meer adressen genoteerd hadden, besloten we toch naar het zuidoosten te rijden.
Bij Zutphen zag ik opeens die oude, vertrouwde brug weer. Daar bij die brug heb ik ooit in een restaurant een kop koffie gedronken. Dat was in de jaren 70. Ondanks al die jaren was de omgeving goed herkenbaar.
Na enig speurwerk, de TomTom was niet helemaal wakker, kwamen we op onze plaats van bestemming terecht. We werden vriendelijk ontvangen door een medewerker en liepen direct door naar de campers, die met geopende deuren op ons stonden te wachten. Ze waren geen van alle dat je zou roepen : Aha! Inmiddels was de eigenaar komen opdagen. We gaven hem zo'n beetje aan wat we eigenlijk zochten. Toen zei ie dat we even mee moesten komen naar de andere kant van de hal.
Toen we bijna ter plekke waren, zagen we een rode camper naar buiten komen rollen. Hij zag er erg mooi uit. Van buiten.
Toen de schuifdeur openging, moesten we beiden glimlachen. Waarom? De inrichting deed ons beiden herinneren aan onze oude caravan! En hebben we niet herhaaldelijk gezegd dat een camper onze caravan moest zijn met een cabine, motor enz.? Nou, hier stond ie dan. Prachtig! Men is nog met de wagen bezig om hem helemaal klaar te maken voor de verkoop. Maar we hebben maar alvast een koopcontract getekend.
Het is een Fiat Ducato bus (L1H2) met een keurig onderhouden 2,5 liter diesel motor en nog geen 160.000 km (NAP) op de teller! Het was ooit een bus voor rolstoelvervoer. De eigenaar heeft hem (netjes) omgebouwd naar camper. We zagen ook dat we zijn indeling gemakkelijk zouden kunnen herzien. We willen namelijk een vast bed achterin. Niet alles van ons wensenlijstje kon geschrapt worden. Zo heeft de camper geen trekhaak, geen luifel en is de indeling niet geheel naar wens. Er zitten wel twee draaibare stoelen in. We kijken er al naar uit om aan de slag te gaan.
Eigenlijk is de Fiat cirkel nu gesloten. Begin jaren 70 was een Fiat (128) onze eerste auto. We gaan nu, ruim 40 jaar later, weer Fiat rijden. En wat voor een!

De ziekte van Edith Schippers

Een lezer attendeerde mij op de manier waarop de echtgenoot van onze minister van Volksgezondheid bezig is. Het is een grove schande! Haar man verdient dankzij Schippers tonnen over de ruggen van onze zieke landgenoten. Nu begrijp ik Schippers uitspraken, dat het zo ontzettend goed gaat met de gezondheidszorg. De grote graaiers zitten ook in de regering!

Waar heb je pijn?

Dat is het eerste wat ik vraag als een van de (klein)kinderen iets overkomen is. Dat is niet zomaar een vraag. De vraag is bedoeld erachter te komen, wat eraan scheelt en wat eraan gedaan kan worden. Ik ga geen pleister op het oor plakken als het kind op z'n knie gevallen is. Dus vandaar de vraag : Waar heb je pijn?

Hoe anders is het maatschappelijk gezien. Als er in de maatschappij ergens pijn zit, mag je niet zomaar de vraag stellen : waar zit de pijn? Velen zijn als de dood om zaken te benoemen. Dat wordt niet gepikt. Wat men wel pikt, is dat de pijn blijft en zelfs erger wordt. Met alle gevolgen van dien.
Behalve als het slachtoffers betreft. Dan benoemt men wel zaken. Zoals het aantal omgebrachte Joden of (neger)slaven of Zuid Afrikanen, Palestijnen, Nederlanders, Syriërs, Turken, Duitsers, Polen of Mexicanen enz.. Dan mag men weer wel mensen en dingen benoemen. Oké, niet altijd. Als het politiek incorrect is, benoemt men liever weinig tot niets. En dus praat men hier niet over het aantal slachtoffers onder de Koerden, omdat die door een 'bevriende natie' omgebracht worden.
Onze maatschappelijke pijntjes worden wel degelijk benoemd en geregistreerd. Het Centraal Bureau voor de Statistiek legt dat allemaal keurig vast. Met behulp van die vrij toegankelijke cijfers valt heel wat te leren en te verbeteren. En over te schrijven. Men kan zien wat het inkomen en de opleiding in een bepaald deel van ons land is. Hoeveel gezinnen er wonen en van welke nationaliteiten. Men kan ook zien hoe veilig een buurt is. Vanuit die zoektocht kan je je afvragen : waar bestaat dat onveilige uit? Wie zijn de veroorzakers van die onveiligheid, die pijntjes? Zo kom je op andere CBS informatie, die op zich weer leidt tot andere vragen : waarom zijn er relatief zoveel criminelen 'pijnveroorzakers' uit die en die bevolkingsgroepen? De feiten zijn er. Maar openlijk ernaar vragen, erover praten om situaties beter maken, doen de zachte heelmeesters liever niet. Dan maar een pleister op het oor in plaats van op de wond.

Brexit -2-

Het gaat erom spannen komende donderdag. De voor- en tegenstanders zijn zo goed als in evenwicht. Ook in Engeland vindt men dat de regering het hoofd te veel laat hangen naar de EU. De gevestigde orde wil geen exit. Onder hen o.a. oud premier Tony Blair. Hem werd verweten gelogen te hebben over Irak, de Euro en de enorme toename van migranten. 'Leugenaar' Blair is dus voor de EU en daar maken zijn medestanders zich toch wat zorgen over. Zo zijn er meer prominenten, zoals John Major, Jeremy Corbin en Cameron, die voor de EU kiezen.
Vergis je niet, ook onder de voorstanders van een Brexit bevinden zich  prominente figuren, waarvan de voormalige burgemeester van Londen, Boris Johnson,  de bekendste is. Bijna de helft van de conservatieve volksvertegenwoordigers is tegen het lidmaatschap van de EU.  Voormalige hoofden van o.a. MI6, Interpol en de Britse Kamer van Koophandel (Longworth werd ontslagen toen hij bekend maakte voor een exit te zijn), oud politici (opvallend genoeg zijn veel senioren voor een Brexit) en ja, zelfs het hoofd van het instituut voor economische zaken is voor een Brexit. Er zijn trouwens ook Britse economen die de negatieve effecten van een Brexit tegenspreken en eerder een vooruitgang zien.
De moord op Jo Cox heeft ook invloed. Al zijn er ook Engelsen die zich afvragen in hoeverre Cox misschien in opdracht vermoord is om de publieke opinie te beïnvloeden. Ver gezocht? Premier Cameron kreeg het tijdens een vragenuurtje knap benauwd, toen hem gevraagd werd of hij een toetreding van Turkije tot de EU zou blokkeren. Cameron gaf geen antwoord op die vraag. Geen antwoord is voor de Engelsen ook een antwoord. Dat gaat Cameron ongetwijfeld medestanders kosten. De vraag die de voorstanders van een Brexit aan hun opponenten stellen is : Wordt u een Britse leeuw of blijft u een EU schaap?
Ik ben heel benieuwd wat de uitslag gaat worden. Ik hoop dat het exit wordt. Waarom? Ik ben benieuwd wat voor heisa dat bij de EU gaat veroorzaken. Er zijn immers meer lidstaten waar de kritiek op de EU flink gegroeid is.

Een helpende hand

Vraag me niet waarom ik het doe. Ik heb altijd een zwak gehad voor de zwakkeren onder ons. Ik help ook graag en ergens is het ook een bepaalde vorm van respect. Maar of dat de redenen zijn?
Zaterdagavond hebben Sonja en ik kennisgemaakt met een hulpbehoevende vrouw. Een weduwe, die door haar fysieke gesteldheid niet meer in staat is voor haar tuintje te zorgen. Ze zocht iemand die eens per maand de tuin van onkruid ontdoet. Laat ik daar net wat ervaring in hebben! Haha!
Het klikte vrij snel tussen ons. Het werd een gezellig kennismakingsgesprek.
Ze liet het tuintje zien. Ze beschikt net als wij over een overkapping. Die van haar is afgezet met volière-gaas.  Ze heeft namelijk een tweetal dakhazen, die niet naar buiten mogen. Terwijl we daar stonden te kijken naar de tuin. viel ons oog op de ramen en kozijnen. Die waren behoorlijk vies. "Daar heeft de hulp geen tijd voor en ze mag het niet eens", legde ze uit. Ze krijgt twee uurtjes hulp in de week. Dat is eigenlijk gewoon niets dus. Wat kan en mag zo'n hulp in twee uur doen? Veel ouderen hebben ook behoefte aan sociaal contact. Maar het is helaas "niet lullen, maar poetsen!" We spreken af dat als ik de tuin doe, Sonja de ramen even doet. Voor de rest houdt Sonja, als ze meekomt, haar gezelschap. Ook deze woning heeft geen achterom. Om in de tuin te komen moet men door de huiskamer. Mevrouw was nu al heel tevreden. Dat helpen is eigenlijk best leuk.
Mocht je ook interesse hebben om buurtbewoners of anderen  te helpen? Er zijn websites waar je je kan registreren en/of hulpaanvragen kunt bekijken. We Helpen is er een.
Ik ben vanmorgen ondanks de regen toch even een stukje van de tuin van een andere mevrouw onkruidvrij gaan maken. Al eerder heb ik het terras onder handen genomen. Ik had een regenpak aangetrokken. Na een uur lang plukken, harken en opruimen, had ik een border gedaan. Het regende toen nog harder, dus ben ik gestopt. Nu nog zo'n border en dan ben ik klaar. Morgen weer een dag. En anders overmorgen of desnoods volgende week. Dat maakt de eigenaresse niet uit.

Maandagochtend

Gisteren had ik het idee, dat de maandag 's morgens droog en later nat zou worden. Maar vanmorgen miezerde het al.  Dus moet ik mijn activiteitenschema herzien. De mannen van het voegbedrijf waren rond kwart voor acht weer aanwezig. Ze komen uit het oosten des lands. Afgelopen week eindigde met stofhappen. Ze hebben vorige week nogal wat stof doen opwaaien; de oude voegen zijn verwijderd. Wat een herrie, wat een stof en wat een baan. Als ik dat cementpoeder aan mijn handen voel, krijg ik subiet een droge strot. Ze zullen vast een wurgcontract gesloten hebben met de woningbouwvereniging.
Ik zou buiten gaan werken. Maar als het erger wordt met de regenval, dan wordt het de loods. In de loods wil ik een rek maken voor de grote pvc buizen, die voor riolering gebruikt worden. Het moet een overzichtelijk rek worden á la bouwmarkt. Ik bedoel, ik ga niet opnieuw het wiel uitvinden. Niet alleen de standaard lengtes, maar ook de nog bruikbare restanten moeten in één oogopslag te zien zijn. Natuurlijk moeten ook die buizen per maat (diameter) gemakkelijk in en en weer uit voorraad genomen kunnen worden.

Politieke willkeur

Vanmorgen hoorde ik dat de VVD met instemming van een Kamermeerderheid ook huurders rioolheffing willen laten betalen. Het argument daarvoor vond ik net zo logisch als verbazingwekkend : huurders hebben ook profijt van het riool. Logisch omdat wij inderdaad het riool gebruiken. Verbazingwekkend omdat het argument voor het gebruik van onze wegen niet opgaat. Er zijn bepaalde moderne auto's die weinig of geen wegenbelasting hoeven te betalen. Zweven die soms boven het wegdek? Nee! Ze rijden ook over de wegen, dragen ook bij tot slijtage en de noodzaak tot onderhoud en aanleg. Het is weer het oude liedje. Wie veel geld heeft om een moderne auto te kopen hoeft ook minder of geen wegenbelasting te betalen. Ik vind dit ongelijke behandeling. Wij rijden erg weinig in de auto en moeten gewoon het volle pond betalen. Men zou die belasting in de brandstof (dus ook elektriciteit!) moeten verwerken. Dan krijg je veel meer het systeem van de gebruiker (dus ook buitenlanders) betaalt.
En wat het milieu betreft : de co2 uitstoot is met de komst van die moderne hybride en elektrische auto's verlegd naar de fabrieken.

Zelhem : rechter moet vervolgd worden

Ik zou graag willen, dat de rechter die deze moordenaar heeft vrijgelaten, vervolgd wordt. Hij / zij heeft immers een moord op zijn/haar geweten? Tegen een advies ingaan doet vermoeden, dat deze rechter denkt meer verstand te hebben van dit soort mensen/stoornissen dan deskundigen.

Aversie tegen Amerika groeit

In Duitsland bevinden zich nog steeds een kleine 60.000 buitenlandse militairen. Het zijn voornamelijk Amerikanen en Engelsen. Ze vormen de restanten van Koude Oorlog 1. Er gaan in Duitsland steeds meer stemmen op, de Amerikanen en Engelsen weg te sturen.
Niet iedereen in Duitsland is blij met de NATO oefening alsof Polen door Rusland aangevallen wordt. De tegenstanders vinden de oefening niet bijdragen tot een verbeterde dialoog en mogelijke samenwerking met Rusland. Ook het schild van raketten in o.a. Polen en Roemenië is menige Duitser en andere Europeanen een doorn in het oog. In het Duitse Ramstein hebben ruim drieduizend mensen bij een Amerikaanse legerbasis geprotesteerd tegen de Amerikaanse en NATO agressie.
De oppositie in Duitsland is ook verbaasd over de snelheid waarmee gevolg wordt gegeven aan oproepen op militair gebied door de Amerikaanse president Obama. In tegenstelling tot het verder afbouwen van militaire aanwezigheid van Amerika en Engeland in Duitsland, wordt die geleidelijk en zonder officiële bekendmakingen verder uitgebouwd. De Amerikanen maken sluw gebruik van grote evenementen als het EK voetbal en (straks) de Spelen in Rio, die het publiek afleiden. Tijdens de evenementen is Amerika druk bezig zijn militaire positie in Europa verder uit te bouwen.
Velen zien de Amerikaanse politiek als een groot obstakel om de Europese banden met Rusland te verbeteren. Het zijn niet de Russen, maar de Amerikanen waarvoor we bang moeten zijn. Wie weet slaat die angst een keer om in terreur, zoals in het Midden Oosten. Daar heeft men al decennia een bloedhekel aan Amerikanen.

Vaderdag 2016

Pa in 1938  en 1952

In oktober 1997 overleed de sergeant, mijn vader. Ik denk nog geregeld aan hem. Mijn pa was een bijzondere man. Tot aan mijn 12e jaar was ie erg weinig thuis.

Toen ik zelf vader werd, kwam ik erachter dat ik voor veel situaties geen voorbeelden had meegekregen. Het was vaak lastig die hiaten te vullen. Ik hoop maar dat ik het een beetje goed gedaan heb.

Als mijn pa nog zou leven, had ik voor zijn Vaderdag iets gekocht. Hij deed graag aan denksporten, zoals puzzelen en dammen. Hij hield ook van C&W muziek. Hij was geen dhz'er. Ik heb weleens gereedschap voor hem gekocht, maar dat was omdat het oude kapot was.

Begin jaren 90

Vaak zweef ik tussen een soort teleurstelling en trots als ik het over zijn vaderschap heb. Door zijn afstandelijkheid ('dat zoek je maar zelf uit') ben ik vrij vroeg en snel zelfstandig geworden. In veel situaties nam ik mijn eigen beslissingen, zonder enig advies of steun van pa. Aan die houding van pa heb ik later heel veel gehad. Daar ben ik trots op. Later leerde ik zijn houding beter begrijpen. Zijn nare jeugd en de oorlog hadden hem gevormd. De andere kant van de medaille was een gemis aan een vader. Een vader die samen met mij dingen deed en ook aan mij aandacht schonk. Vandaar dat mijn pa voor mij meer een oorlogsheld was. Ook weer iets om trots op te zijn.

Scheef hangende fietsdrager

"Zo, u heeft hem mooi rechtop staan!", zijn de welkomstwoorden van meneer. Huh?! Het is omdat ik hem naar de achterkant van de auto zag wijzen anders was ik subiet weer weggereden. Ik kwam bij hem een fiets ophalen en had de drager op de trekhaak gemonteerd.
Hij vertelde dat hij precies dezelfde Twinny Load drager heeft, maar dat ie telkens scheef hangt. Om verwarring te voorkomen, vroeg ik hem maar niet of ie links of rechts dragend was. Ik herkende het probleem wel, want dat had ik dus eerst ook met deze drager.
De diameter van de twee pennen aan de drager, was kleiner dan die van de twee bussen op de trekhaak waar ze ingeschoven moeten worden. Ik heb de pennen dikker gemaakt door vier lasrupjes (twee keer twee tegenover elkaar) op elke pen te zetten. Met een slijpschijf heb ik ze toen dusdanig behandeld, dat ze precies in de bussen pasten. Die speling was dus weg.

Het scheef hangen wordt mede veroorzaakt, doordat de klembeugel (waar normaliter de losbreekkabel van een aanhanger of caravan aan bevestigd wordt) op de trekhaak op een rondprofiel geklemd wordt. Ik overwoog toen om boven op de klembeugel een tapgat te maken om daarin een bout te draaien, zodat de beugel gefixeerd kan worden. Ik moest niet alleen een gat boren in de beugel, maar er ook een moer op lassen. Een tapset had ik niet. Ik heb voor een andere oplossing gekozen. Op de trekhaak heb ik toen (op de plek waar de beugel overheen gaat) ook laspunten gezet, die ervoor zorgen dat de beugel op zijn plaats blijft. De trekhaak is op dat punt niet meer mooi rond.
Na die uitleg was meneer blij dat er nog goede hoop was op een mooi recht gemonteerde drager. "Nu nog iemand vinden die het voor mij kan gaan doen", zei hij met een knipoog. Ik hield mijn lippen stijf op elkaar en wees naar de fiets : "Is dat hem?"

Ze blijven komen

De stroom migranten uit Afrika groeit gestaag. Wekelijks pikken schepen toekomstige bijstandstrekkers uit zee op. Voor een paar duizend euro, kan men naar Europa. Dat is heel veel geld voor zo'n migrant. De Afrikanen hebben geleerd uit het verleden. Ze weten hoe het EU beleid is ten aanzien van migranten, hoe de individuele landen reageren en hoe het zit met hulp aan drenkelingen. Gevolg is nu dat men vanuit Afrika eerst kinderen op pad stuurt. Want wie stuurt er nu een kind terug? Doe dat in een gammel bootje dat volgepropt wordt. Onheil verzekerd. En hulp verzekerd.
Hier durft menigeen zijn kind niet eens om een boodschap te sturen, vanwege allerlei risico's. In Afrika kijkt men anders tegen een kind aan. Het is een soort belegging of pensioenpotje voor de toekomst. Dat is o.a. de reden dat gezinnen nogal kinderrijk zijn.
Zoals gezegd bekijk en analyseer ik het migratieprobleem kleinschaliger. Stel er komt pardoes een familie bij mij voor de deur zitten. Als ik niet thuis geef, beginnen ze tegen de ramen en deuren te rammen en schreeuwen : "We moeten naar binnen!!" In die andere culturen schijnt erg veel te moeten. Maar goed. Het is koud buiten en ze zien er slecht uit. Tja, wat doe ik dan? Stel ik geef ze voorlopig onderdak en te eten. Als mijn (financiële) mogelijkheden op zijn, mag ik ze dan weer wegsturen? Of moet ik mijn eigen kinderen tekort gaan doen, om hen koste wat het kost te onderhouden? En wat als ze mijn huis niet uit willen en zelfs doen en laten alsof het hun huis is? Een dilemma? Voor mij niet. Het blijft mijn/ons huis en zij gaan eruit.
Stel er  staan een paar kinderen voor de deur. Dan kijk ik natuurlijk of er ergens stiekem ouders staan. Je kent het vast wel, net als bij liften langs de weg. Zodra een auto stopt, springen vier vijf mensen uit de struiken. Jehova's hebben daar ook een handje van; kinderen laten aanbellen. Bah!
Dat doen migranten nu dus ook. Ze sturen kinderen op pad, want ze weten hoe wij daarop zullen reageren : ach wat zielig, kom maar hier hoor. Tja en dan moet dat kind herenigd worden met zijn ouders. En zie, weer een nieuwe manier om Europa binnen te komen.

De Kringloopwinkel

Als het zo uitkomt ga ik even langs bij de Kringloopwinkel. Er zijn hier twee of drie van die snuffelzaken. Een maand of wat geleden is er een geopend. Toen zag ik daar een Honda motorfiets staan waar je een bod op kon uitbrengen. Dat ding kwam uit een nalatenschap en was tijdens een woningopruiming in een schuur ontdekt.
Toen ik vanmorgen weer eens in die winkel ging kijken, stond de tweewieler er nog. Blijkbaar was er te weinig geboden. Toen ik daar stond te kijken, kwam een meneer naast mij staan. Hij vroeg of ik soms belangstelling had voor de CB750 Honda. Nee dus. En dat was maar goed ook, want meneer had hem net gekocht. Hij is bestemd voor zijn zoon, die in Friesland woont. Hij vroeg mij lachend of ik soms een linker zijkapje had. Ik zei toen dat in Friesland een grote motorsloperij is. Meneer kende zowaar Boonstra in Ureterp. Ik zei dat ie daar ook andere ontbrekende delen kon kopen. Hij had niet gezien dat de deels gedemonteerde remklauwen niet compleet waren.
We hebben daar nog wat staan babbelen over het opknappen. Met name het blok. Meneer reed zelf ook motor, maar sleutelen was niet zijn sterke kant. Ik wenste hem veel succes toe met het project.
In de winkel liep ik tegen een andere vogel aan. Een specht die uit losse delen was opgebouwd. Toen ik dat beestje zag, schoot mij de kale schijf van een berkenstam door het hoofd. Figuurlijk dan. Ik zag dat beestje al op die schijf zitten hakken. Dus ik heb het gekocht voor 2 euro en hem weer een thuis gegeven.

Geen saldo

En toch boodschappen doen. Soms vraag ik me af in hoeverre mensen weten wat ze op financieel gebied kunnen. Ik heb begrepen dat er mensen zijn, die hun banksaldo nooit controleren. Laat dat nou toevallig de mensen zijn die bij het afrekenen van inkopen daar pas achter komen. Bij mijn kassa, natuurlijk. Mijn kassa's zijn de betaalpunten waar ook klanten komen die tussentijds boodschappen doen, groente en fruit niet gewogen hebben, een barcode op het artikel ontbreekt, waarvan de kassarol leeg is of zoals nu de klant geen geld heeft. Vanmorgen was het weer zover. Mevrouw ging pinnen, maar ze had geen voldoende saldo. Dus even een andere bankpas getrokken. Die gaf, aan haar reactie te horen, dezelfde mededeling.
Ze ging onderhandelen met de caissière. Besloten was dat ze in de winkel bij de kassa mocht wachten op haar man, die ze intussen gebeld had.
Omdat ze ook nog een schreeuwend kind bij zich had, trok ze veel aandacht. Toen ik aan de beurt was, klopte ze opeens fanatiek op de etalageruit. Het klonk boven het geschreeuw van haar zoontje uit. Ze wenkte naar een meneer, die mij bekend voorkwam. Hij stond pontificaal voor de ingang met een boodschappenwagentje een kassabon te bestuderen, toen ik de winkel wilde binnengaan. Ik hoorde hem toen mompelen : "Wat een geld!" Ik moest hem erop attent maken dat hij de ingang blokkeerde, omdat hij mij vragend aankeek.
Meneer kwam met een boos gezicht naar binnen. Er ontstond naast het kindergehuil een woordenwisseling, waarvan ik de afloop maar niet heb afgewacht. Soms zou ik willen, dat zo'n pinapparaat bij de ingang geplaatst wordt. Gekoppeld aan een luidspreker. Wie onvoldoende saldo heeft mag niet naar binnen. Via de luidspreker wordt die mededeling kenbaar gemaakt : "Sorry, u heeft (weer) geen geld!"

Vreemde gewoontes?

Het is misschien een wat vreemde gewoonte. Als ik buiten ben en ik zie een verstopping bij een afvoerput omdat er bladeren en dergelijke liggen, dan moet en zal ik de boel even vrijmaken. Ik blijf niet staan kijken hoe het regenwater alsnog wordt afgevoerd hoor. Het is een gewoonte die nog dateert uit mijn jeugd.
Als ik hier buiten loop en ik zie zwerfafval liggen, dan raap ik het op. Er ligt hier nauwelijks zwerfvuil, dus het gaat telkens om een blikje, een zakje of zo. Soms gebruik ik een (schoon!) poepzakje van Fenna als handschoen en/of verzamelbuidel.
Net als alle andere honden die we gehouden hebben, hebben we ook Fenna geleerd haar behoefte te doen op een plek waar nauwelijks of geen sprake is van overlast. In andere gevallen, soms moet ze nodig als we met de bal bezig zijn, ruimen we het op. Ik vind het erg vervelend wanneer een hond midden op een wandelpad of stoep zijn behoefte doet en het wordt niet opgeruimd.
Een paar dagen geleden zag ik een jongen op straat staan met een riem in zijn hand. Die riem ging richting het struikgewas langs de weg. Daar, ik moest goed kijken, zat tussen het hoge groen een hond zijn behoefte te doen. Dat vind ik mooi aangeleerd. Hond in de goot vind ik geen goede oplossing. Tenzij men de poep opruimt.

Er zij licht!

En frisse lucht. Vanmorgen heb ik de stoute werkschoenen aangetrokken om een dakvenster, type tuimel, te plaatsen. Ik heb speciaal gewacht op droog weer. Een nadeel was dat het wel erg warm op het dak was. Ik ben maar eerst wat gaan lezen over het plaatsen van dat raampje. Echt groot is het niet, 55 x 78 cm, maar voldoende voor de doelstelling : licht in het trappenhuis en ventilatie van de zolder. Dit wordt het zesde dakraam dat ik gedurende mijn dhz-loopbaan ga plaatsen.
Op die zolder is een groot tuimelraam aan de zuidzijde. Maar zelfs als die wagenwijd openstaat en de deur ook, blijft de warme lucht hangen. De cv ketel bevindt zich daar ook op de voorzolder.
Ik kreeg daar te maken met een beperkte ruimte in het dakbeschot. Aan de ene kant bevindt zich een binnenmuur, aan de andere kant moest ik rekening houden met een wandje dat de cv ketel afschermt en een afvoer door het dak. Zo'n 5 cm voor de binnenmuur bevindt zich in het dak een balk. Die wilde ik heel houden. Gelukkig hebben we aan de voorzijde een plat dak. Ik hoefde dus niet erg hoog te klimmen. Dat scheelde. Met de blik op oneindig, 't schuim op de lippen en het zweet in de bilnaad ben ik al met al een dagje bezig geweest. Het lastigste was, dat het dakbeschot niet meer echt waterpas was.
Een buurtbewoonster kwam met een stille wenk; ze wilde ook wel een dakraam aan die kant. "Maar", zo zei ze, "niet zo'n kleine. Ik wil er ook in geval van nood doorheen kunnen." Ik dacht : "Zooo, dat wordt een heel erg groot dakvenster!" Maar ik zei : "Aan de andere kant is toch al zo'n groot tuimel ontsnappingsluik?" Maar daar had ze niet zoveel aan. Die ligt namelijk op het lange stuk van het dak. Een kwestie van over de nok klimmen (gezien haar postuur een haast onmogelijk iets) en aan de korte kant naar beneden gaan (gezien haar postuur zo gepiept).
Als laatste klus heb ik van een drietal dakpannen een stuk moeten slijpen. Maar gelukkig heeft Ben een enorme, professionele slijpmachine. Dat ding produceert ook enorme stofwolken, maar daar had niemand op het industrieterrein last van.
Het dakvenster zit erin en de boel is waterdicht. De afwerking aan de binnenkant doe ik later. Dat wordt een kwestie van dicht schuimen van de naden en met een mooie lijst aftimmeren. Als ik er nu aan denk, word ik helemaal doodmoe.
Morgen ga ik de boel dichtmaken met purschuim.

Balen aan het Bovenwater

Tja, we hebben er zo'n 17 jaar gewoond, aan het Bovenwater in Lelystad Haven. De eerste jaren was het water nog gezond. Een goede visstand, geschikt als zwemwater en leuk bevaarbaar voor watersporters. Maar toen besloot de gemeente Lelystad het Bovenwater van strekdammen te voorzien ten behoeve van de woningbouw. Immers, in die tijd was wonen aan / in het water een hype.
Omwille van het geld is toen een begin gemaakt om het Bovenwater om zeep te helpen. Bijna alle rietkragen werden gerooid. In dat jaar hadden we opvallend veel last van vliegend ongedierte. Daarna ging het snel bergafwaarts met de kwaliteit van het water. We zagen relatief veel dode vissen drijven. Tijdens een redelijk zonnig voorjaar werd het water snel groen vanwege de alg. Blauwalg vond in het Bovenwater een ideale verblijfplaats. Het water kreeg de aanblik van een grote pan bedorven erwtensoep, met bijbehorende penetrante geur. De plantengroei nam exorbitant toe, waardoor varen ook al onmogelijk werd. De visstand is beperkt tot karpers.
De gemeente zette allerlei paardenmiddelen in om het Bovenwater weer beter te maken. Helaas 'zonder enig verstand van zaken', aldus een deskundige van de Provincie, die de gemeente op dit punt eigenwijs noemde. Er werd ook van alles en nog wat beloofd, maar slechts ten dele of na veel gezeur nagekomen. Zo is er lange tijd gemaaid en liet men het maaisel in het water wegrotten. En stinken dat het deed. Het is nog steeds slecht gesteld met het Bovenwater. Alle zinloze bijeenkomsten in het buurthuis ten spijt. Erg jammer van het eens zo mooie Bovenwater.

Een stalen voorraadrek maken

ingeschoven

Vandaag ben ik bezig geweest met het maken van een stalen rek. Het is bedoeld voor de opslag van koper, cv en pvc pijp in de loods. Zoon Robert was er al mee begonnen. Maar die heeft een baan en een gezin met kindje. Opa heeft geen baan en is, wat de thuissituatie betreft, kinderloos. Dus zijn opa en oma aan de slag gegaan. Oma is meer van het opruimen en dat was ook nodig.

en iets uitgeschoven

De stelling voor de buizen is gemaakt van een voormalige reling. Dus er moest geslepen, gebogen en gelast worden. De reling is van twee maten vierkant profiel gemaakt. Die kunnen in of over elkaar geschoven worden. Handig! Om niet al te veel te hoeven doen heb ik gekozen voor een simpele oplossing. Om te voorkomen dat het materiaal eraf valt moesten de uiteinden oplopen. Ik heb in de buis een inkeping gemaakt en het uiteinde omhoog gebogen. Nu hoefde ik enkel een laspuntje aan te zetten, zodat hij in deze stand zou blijven staan.

een deel van de voorraad

Na de lunch heb ik nog wat steunen gemaakt. Toen ik met lassen wilde beginnen, geschiedde een waarlijk wonder : er kwam een zeer ervaren lasser de loods binnen! Een godsgeschenk. Binnen een uur zaten de steunen vast en was er een extra steunbalk geplaatst. Wie had dat gedacht? De rest van de tijd hebben we besteed aan opruimen en het rek in gebruik nemen.
Het geheel is nog niet af, maar het is wel al in gebruik.
Een aantal steunen ontbreekt nog. De steunen heb ik verstelbaar gemaakt, zodat ze bij meer voorraad meer buizen kunnen herbergen. Een kwestie van de steunen naar buiten trekken.
Ik boor in de zijkant van de uitschuifbare steun een paar stelgaten. In de houder boor ik één gat. Met een pen als borg kan de steun dan versteld worden. Het rek is dusdanig open, dat men bij het pakken van voorraad niet al te moeilijk hoeft te doen. Gewoon de bus of Caddy ernaast en laden of uitladen die hap.
Natuurlijk is er ook nog groot pvc materiaal, voor o.a. riolering en hemelwaterafvoer. Dat spul wordt verticaal geplaatst, zoals in menige bouwmarkt te zien is. Ja, mensen Beatrix zei het al : er is nog veel te doen.

Brexit

Als ik de berichten rond een eventueel Brexit lees, doen ze mij denken aan een werkgever van mij. Het bedrijf had een nieuwe directeur gekregen. De oprichter was vertrokken, nadat het bedrijf opgenomen werd in het toenmalig Bührmann Tetterode concern. De nieuwe directeur was een voormalig financieel directeur. Helaas heeft hij de zaak toen naar de afgrond geleid.
In het laatste halfjaar van zijn bewind, daalde de sfeer tot onder het nulpunt. Medewerkers die het faillissement zagen aankomen, dienden hun ontslag in. Gevolg was dat de directeur hen begon te treiteren. Ze moesten subiet hun leaseauto inleveren en kregen geen toegang meer tot de systemen bedoeld voor medewerkers. Na hun vertrek werd het vakantiegeld en de laatste loonbetaling uitgesteld. In tegenstelling tot de normale gang van zaken, werd het personeelsverloop niet meer in het personeelsblad vermeld. Dat gold ook voor nieuwe opdrachten. Maar de laatste wat het direct gevolg van falende commercie.
Medewerkers die bleven (vaak vanwege hun opdrachten) werden onder druk gezet. Wie alsnog zou willen vertrekken zou daarvoor financieel bloeden. Kortom, volop dreigementen. De zaak ging binnen een half jaar failliet. Meneer had langere tijd ook geen pensioenafdrachten gedaan.
De EU reageert net zo. Volop dreigementen. Niet alleen voor elk lid dat wil vertrekken, maar ook voor de blijvende leden. De angst en bangmakerij regeren. Het is interessant te lezen dat anderen de EU ook negatief beoordelen. Een Brexit gaat ons net zoveel kosten als wanneer ons land zelf uit de EU zou stappen. Wat een onzin, wat een bangmakerij! De EU heeft daarin natuurlijk niet de afdrachten betrokken die lidstaten nu aan die EU doen. Zo rekent het wel erg gemakkelijk.  Er komen andere manieren om lucratief te blijven handelen met het UK en andersom. Als de EU zo krampachtig en aristocratisch blijft reageren, gaat ook zij failliet. Ik hoop het van harte. Men zou de EU dan als een prototype kunnen beschouwen, om een geheel nieuwe te ontwikkelen. Zonder de geld verslindende, autoritaire bloedzuigers.
Aristocraat Rutte vertoonde onlangs ook nare landverraderstrekjes door tegenover EU boeven te verklaren faliekant tegen referenda in ons land te zijn. Wat is Mark Rutte toch een ordinaire slijmbal! Hij gaat geheel voorbij aan de democratie en het feit dat er sprake is van een forse toename van tegenstanders c.q. criticasters van de EU in huidige vorm. Engeland is niet het enige land.

Alsnog korting

Na het bekende ochtendritueel, zijn we samen eerst wat tuinafval naar de milieustraat gaan wegbrengen. Dat had ik iemand beloofd. Op de terugweg zijn we even langs de bouwmarkt gereden. Ik had daar afgelopen vrijdag een prijzige artikel gekocht. Gisteren, maandag, viel een folder in de bus, waarin datzelfde artikel 20% goedkoper was. Dat zou een kleine 60 euro schelen. Eigenlijk had ik helemaal geen zin om terug te gaan. Maar toen Sonja iets zei over klantgerichtheid, besloot ik toch even langs te gaan. Ik herinnerde me namelijk een geval waarin ik door de winkelbediende geadviseerd werd een paar dagen te wachten met de aankoop van een bepaald artikel. "Dat is volgende week een stuk goedkopere, vanwege een aanbieding", aldus de klantvriendelijke baliemedewerker. Tja, waarom heeft die medewerkster mij niet daarop geattendeerd?
De medewerkster zei dat ze niet altijd tijdig op de hoogte zijn van nieuwe aanbiedingen. Maar we hoefden niet moeilijk te doen, want we kregen alsnog de 20% korting.
Plan B hoefden we dus niet uit de kast te trekken. Dan hadden we het artikel (nog in de verpakking) gewoon teruggebracht en het bij een ander filiaal weer gekocht. Maar die moeite bleef ons bespaard. Dat is dan weer een voordeel van een dorp.

Vom Löw(e) besnuffeld

Dat zo'n man als Joachim Löw nog steeds niet in de gaten heeft dat constant camera's op hem gericht zijn, begrijp ik niet. Wat ik wel begrijp, is dat Herr Löw het erg druk heeft. Zo druk, dat hij zich niet meer kan herinneren wat hij gegeten en/of gedronken heeft. En tja, dan is er nog maar één oplossing als je langs de lijn zit : aan de vingers ruiken nadat ze door de uitlaatsystemen gehaald zijn.
Extra leuk als je bedenkt, dat veel voetbalcoaches met de hand voor de mond praten. Zo kunnen de liplezers niet zien wat meneer zegt. Het gebruik ontstond in Engeland, nadat een dove liplezer zich bij de BBC en de voetbalbond beklaagd had over de grove taal en het vele gevloek. Die gewoonte, hand voor de mond, is inmiddels ook door de spelers overgenomen. Soms schrijven coaches een briefje met instructies voor de spelers. Dat wordt dan tussen een paar vrije trappen en/of uitballen vlug even voorgelezen. Want niet elke voetballer kan lezen.
Met de komst van de grote schermen in de stadions is ook een nieuw verschijnsel op het veld gekomen : naar jezelf kijken. Of je haar wel goed zit. Vooral de ijdele Ronaldo maakt daar driftig gebruik van. Gisteren zag ik een Turkse speler dat ook doen. Jammer, want anders had hij wellicht dat fraaie doelpunt van Kroatië kunnen voorkomen. De Turken verloren, maar ach, zolang je haar maar goed zit.
Voordat een speler gewisseld wordt, krijgt de invaller wat instructies. Die staan ook op papier. Hele verhalen zo te zien. Ik ben niet zo goed in liplezen, maar als ik de gebaren mag geloven gaat het vaak om dezelfde instructies : (wijzend naar het doel van de tegenpartij) "we spelen die kant op", (trekkend aan het shirtje) "jouw spelers hebben net zo'n shirtje aan", (wijzend naar het gras "dat ding is de bal", en tot slot, voordat de invaller het veld op rent, een klap op of kneep in de kont. Waar dat voor staat hoef ik niet uit te leggen. Dat weet immers iedereen. Toch?

Gay

gay

Gelukkig is in Oekraïne de Gay Pride in Kiev rustig verlopen. Rechtse groeperingen hadden gedreigd met een bloedbad. Hoe anders is het in een Amerikaanse homoclub gegaan. Daar vielen 50 doden door een aanslag. Ook deze terrorist hangt de islam aan. Oké, niet alle islamieten zijn terrorist, maar andersom nogal erg vaak wel. Maar dat berust volgens de wegkijkers louter op toeval. Gelukkig zijn er islamitische organisaties, die nadrukkelijk te kennen geven het gebeuren afschuwelijk te vinden. Obama greep de aanslag aan om toch weer zijn zorg over de vuurwapens in Amerika te uiten. In een andere Amerikaanse staat was iemand zwaar bewapend op weg naar een of andere gay parade. Overigens vind ik al die parades klinkklare onzin en soms wat irritant opdringerig overkomen.

Rutte en zijn kinderen

Vanmorgen, nota bene op de maandagochtend, hoorde ik dat ruim 350.000 kinderen onder de armoedegrens leven! Rutte moet zich doodschamen. Niet dat ie van mij dood moet hoor, maar van kinderen heeft ie ook al geen verstand. Ik weet niet eens hoe zijn vrouw eruit ziet.....
Rutte is ook verantwoordelijk voor het feit dat duizenden autistische kinderen geen onderwijs volgen.  Na de bezuinigingen moesten de autisten naar het gewone onderwijs. Maar de leraren hebben geen tijd en geen kennis van zaken. Overigens vraag ik me af waar al die autisten vandaan komen? Is dat het gevolg van de pil en/of maatschappelijke veranderingen?
Aan de vrouwen in de regering hebben de kids dus ook niets. Dat zijn blijkbaar ook geen echte moeders, maar kenaus met te veel mannelijke hormonen. Ze houden vol dat het zo goed gaat in ons landje. Rutte zorgt slecht voor de sociaal zwakkeren en heeft eigenlijk schijt aan iedereen die het niet met hem eens is. Ook Rutte is een ras-aristocraat die druk solliciteert naar een baan bij de EU.
Tel daarbij op het aantal kinderen uit andere culturen, dat zich 's avonds laat nog op straat bevindt en zie daar heb je nog eens duizenden kansarmen of, zo je wilt, criminelen erbij. Wat mij betreft mag men een straatverbod instellen voor kinderen jonger dan 14 jaar. Na 20.00 uur binnen, behalve als de volgende dag in onze cultuur een zon- en/of feestdag is.
Sprekend over andere culturen, ik las ergens dat we rekening moeten houden met het feit dat sommigen de ramadan houden. Ik vind het niet gewoon dat ik ook op dieet moet als iemand in mijn omgeving dat volgt. Die moet er ook maar aan wennen, wanneer ik voor haar neus een kroketje eet. Straks moet ik ook op krukken gaan, omdat iemand zijn been gebroken heeft. Niet doen dus.
Het gaat dus nog steeds achteruit in ons land. Gelukkig zien de economische cijfers er goed uit.