Zondag, rustdag

Wat een heerlijk rustige camping (schrijft de ouwe ...). Een lang weekend kamperen voor slechts €60. Wat wil een gepensioneerd mens nog meer? Een leuke fietsomgeving? Die zit erbij. Mooi weer ook. Geen schreeuwende kinderen, geen loslopende honden en geen rommel. Alles is hier keurig netjes.
We zijn dit keer naar Ommen gefietst. Met behulp van de bekende landelijke fietsroutes via knooppunten. Daarvan ligt een boekwerkje in de caravan. Soms ontbreken knooppunten. Niet alleen vanwege het ontbreken van een leesbril. 😅 Ook omdat bordjes verdwenen of omgedraaid zijn. Maar dat is geen enkel probleem. Integendeel, we moeten onze grijze massa aan het werk zetten en ons gevoel voor richting. Komt bij dat we gelijk weer eens onze onderlinge communicatie mogen oefenen.
We hebben de Vecht gevolgd. Het is een fraaie route met veel wisselend landschap. We hebben onderweg geen beren op ons fietspad gezien. Ik was dit keer namelijk de reserve accu niet vergeten.

Fenna heeft dus de hele weg achter mijn fiets gelegen. In haar koets. Niet de hele weg, want ze heeft onderweg ook even gezwommen in de Vecht. Dat is voor haar CV. Daar staan veel rivieren op. Ook buitenlandse tot aan de Mures in Roemenië toe!
Onderweg kwamen we ons bekende geuren tegen. Die van boerderijen. Nostalgie! Vlak voor Ommen bevindt zich een groot recreatiegebied compleet met zwemwater en veel speeltoestellen. In de stad zelf was het behoorlijk druk. Dus zijn we bij de haven aan de Vecht gaan pauzeren. Daarna zijn we via dezelfde route weer teruggereden. Met de zon op onze bolletjes. En dat op 1 oktober.
We heven ons morgen niet te haasten. We kregen toestemming om rustig aan te doen. Het biedt ons de mogelijkheid de tent droog in te pakken. Dat scheelt weer als we thuis zijn.