Het aantal omgekomen Palestijnse kinderen is de 1.000 gepasseerd. Nu dank zij het internet een vrij duidelijk beeld ontstaan is omtrent de oorzaken van het decennia durende conflict en gebleken is dat er wereldwijd (behalve in Duitsland) veel pro-Palestijnse demonstraties zijn, hebben media wat water bij hun pro-Israëlische wijn gegoten. Het begint al met de terminologie en de context. Voorheen was het continu pro-Hamas met terreur en antisemitisme, nu is het pro-Palestijnen. Dat is een erg groot verschil.
In gesprekken worden presentatoren afgetroefd door de geschiedenis van Palestina en de bezetter, de staat Israël. Zonder de komst van Israël zou er geen Hamas bestaan hebben. Zodoende wordt de term terroristen meer binnen de context van verzet gebracht. Zelfs rappe sprekers delven steeds vaker in discussies het onderspit, omdat parallellen getrokken worden tussen het Russisch optreden (dat men ten sterkte afkeurt) en dat van Israël (dat goedgekeurd wordt als zijnde zelfverdediging). Ik vind Palestijnen dagelijks bespugen, schoppen en slaan, hun land stelen en/of bezetten en hun leefomgeving tot aan hun huizen toe terroriseren niets te maken heeft met zelfverdediging maar alles met terreur.
Amerika benadrukt nogmaals hoe belangrijk het is, dat Oekraïne de oorlog wint. Logisch, want de Amerikaanse financiële en strategische belangen in Oekraïne zijn enorm groot. Zelfs al leveren die een regelrecht gevaar voor Europa op (inclusief doden), Amerika zal zijn zin doordrijven. Zo is dat land nu eenmaal. Wat dat betreft begrijp ik de relatie tussen de beide terreurstaten Israël en Amerika wel; soort zoekt soort.