Ten tijde van het vervangen van de rotte staanders heb ik de nieuwe al zwart geschilderd. Later ben ik daarmee doorgegaan, onder de overkapping. Het houtwerk heeft veel watervlekken. Ze zijn veroorzaakt doordat er condens van de golfplaat druppelde. Geen gezicht, dus gaat de kwast er overheen.
Het was wel fijn om met die aangename temperatuur zo bezig te zijn. Bijna therapeutisch, ware het niet dat ik wat miste.
As ik buiten bezig ben, neem ik meestal Fenna ook mee. Ze was een buitenhond. Ze hield me gezelschap en net als met kleine kinderen liep ze ook in de weg of deed ze iets wat niet mocht. Als ik onder de overkapping bezig ben, ging ze altijd op haar plekje op de bank liggen snurken. Of soms toekijken. Zonder commentaar. Als ik pauzeerde ging ik dan naast haar zitten. Maar dit keer was ik daar alleen. Raar hoor.
Nu ze er niet meer is, heb ik wat nagedacht over datgene wat de DA over haar zei. Volgens de arts had ze ook al langere tijd iets aan haar rug. Ik vroeg me af of het soms te maken had met de aanvallen van de mastiff. Die sprong letterlijk boven op haar. Ik heb toen enkel de kop en haar nek gecontroleerd. Maar ik kan me voorstellen dat ze door het gewicht van de mastiff misschien ook haar rugwervels beschadigd heeft. Zeker is dat niet. Het blijft gissen.
Toen mijn verfbakje leeg was, ben ik gestopt. Het verfblik is nog voor 1/3 gevuld. Voor de zekerheid heb ik nog een blik gekocht. Ik heb de boel opgeruimd. Dat kwam mooi uit, want het eten was klaar.