Zodra het woord 'even' gebruikt wordt, krijg ik argwaan. Meestal lopen activiteiten uit of zelfs uit de hand. Dus dat 'even' daar heb ik niets mee.
Ik ging dus even voor iemand een lamp ophangen. In de huiskamer. Ik had een schroevendraaier annex spanningszoeker in mijn zak gestoken en een kruiskop schroevendraaier. Op het adres aangekomen, zag ik dat het weliswaar een lamp was, maar wel een met een ventilator! De lamp vormde een cirkel me tin het midden de ventilator. Dat fraaie moderne ding had ook nog een afstandsbediening. Gemak dient de mens.
Als eerste heb ik de oude lamp verwijderd. Dat ging erg vlot. De montage leek eenvoudig. Maar ik zag al direct, dat voor het het montageplaatje geboord zou moeten worden. De Chinezen hadden geen rekening gehouden met de aanwezigheid van een lasdoos met de bekende schroefdraadpunten voor een dekseltje. De openingen in de montageplaat lagen veel verder uiteen. Met een zaklampje gluurde ik, staande op een huishoudtrap, in de doos. Daar zag ik dat aan alle vier de kanten de aansluitingen voor pvc buis in gebruik waren. Het was een spaghetti bende in die doos, inclusief een zelf geboord gat. De doos mag dan in het plafond in de beton zijn gegoten, dat extra geboord gat waar ook een blauwe en bruine draad doorheen gingen, vond ik erg raar.
Ik kon niet zonder risico's bepalen waar ik in het plafond zou moeten gaan boren. Ik wilde per se niet een pvc buis met bedrading raken. Dus besloot ik in de montageplaat gaten te boren, zodat ik hem in de doos kon vastschroeven. Dus eerst naar huis om te boren. Daarna de boutjes erbij zoeken en dan weer terug naar de werkplek. Het was een heel gedoe om zo boven mijn macht bezig te zijn, maar het lukte me de montageplaat vast te schroeven aan de doos.
Het volgende hoofdstuk was de bedrading koppelen. Aan de lamp / ventilator was een miezerig klein kroonsteentje gefabriceerd. Het installatiedraad paste net aan in de openingen. Het steentje had ook piep kleine schroefjes. Gelukkig kon ik de lamp tijdelijk ophangen aan een oog, dat aan de bedrading bevestigd was. Niet alle Chinezen waren dus suf bezig geweest. Terwijl ik zo bezig was, ontstond plots paniek. De huiskat had mot met de papegaai! Terwijl moeder, zoon en vriend de beide beesten probeerden te scheiden, stond ik op de huishoudtrap van het tafereel te genieten.
Ik slaakte een zucht van verlichting, toen de verlichting en de ventilator het deden. Klus na 1,5 uur(!) geklaard. Even een lamp ophangen. 😐 Toen ik de ventilator zo zag draaien, vroeg ik of ie veel lawaai maakte. Maar volgens de aanwezigen was ie geruisloos. Maar misschien waren ze allemaal net zo doof als ik.😅