Van bovenaf

 Ik weet niet beter dat de top in organisaties de cultuur en de sfeer bepalen. Als gedetacheerde kwam ik bij veel organisaties binnen. Samen met het aantal vaste werkgevers heb ik zo'n 25 organisaties bezocht, om daar wat te mogen klussen. Vanwege beleidsmatige en strategische kwesties en rapportages had ik geregeld contact met managers / ceo's.
In veel van die bedrijven heerste een strakke hiërarchie. Er werd daar altijd naar beneden getrapt. Zo ontstaan veel frustraties en velen volgen het voorbeeld van trappen, naar doen tegen elkaar. Pesten en seksueel grensoverschrijdend gedrag. Wat dat laatste betreft : ik ken bedrijven waarvan de top geregeld naar Amsterdam ging, om in een of andere Casa de beest uit te hangen.
Vandaar dat ik het de top van de organisaties waar zich dit wangedrag (inclusief seksueel grensoverschrijdend gedrag) plaatsvindt, kwalijk neem. Men zal het niet openlijk zeggen, maar door de houding (o.a. niet serieus nemen van klachten) wekt de top de indruk het wangedrag oké te vinden. En zo voelen de daders zich beschermd en de slachtoffers zich in de steek gelaten.
Ik vind het een zeer goede reactie van de trainer van Ajax, die zei dat het rampzalig is voor de slachtoffers. Eerst de gedupeerden, dan pas de daders en de organisatie, zo hoort het. Wat dat betreft heb ik geen enkele medelijden met daders. Ik huiver als ik iemand hoor zeggen hoe erg het is voor de carrière van de dader(s).
Bij Talpa (nu zeg ik het goed) ging het anders. Het was aan de reactie van John de Mol ook te horen, hoe het daar heeft kunnen gebeuren; desinteresse met een bepaalde kijk op vrouwen.