Waarom zouden al die politici zo graag naar Greta willen luisteren? Inhoudelijk schreeuwt de Zweedse papegaai namelijk geen zinnig nieuws. Het hele wereldklimaat gedoe lijkt mij een wassen neus. De rijken regeren.
Als ik de activiteiten van de overheden volg, dan herken ik telkens weer hetzelfde concept. Een concept dat ertoe leidt, dat datgene wat de lokale of provinciale en/of nationale overheid wil, ook gaat gebeuren. Desnoods met hulp van Justitie, die ook in deze periode blind is voor de wet en de weegschaal laat doorslaan ten faveure van de overheid.
Of het nu een uitbreiding van een vliegveld betreft of het aanleggen van een windmolenpark of het opzetten van een multifunctioneel buurthuis, het gaat gepaard met ondemocratische werkwijzen, het creëren van maatschappelijke verdeeldheid en het soms laten oppakken en desnoods veroordelen van dwarsliggende burgers die menen voor hun rechten te moeten opkomen. Burgers die denken inspraak te hebben, maar niet beseffen dat een simpel 'goede middag' van een bestuurder voldoende is om verplichte activiteiten zoals 'voorlichting aan burgers' te kunnen afvinken.
Slechts één keer werd de overheid door de werkelijkheid ingehaald. Van de kernramp in Harrisburg trok men zich eerst weinig aan. Misschien omdat ie op het nippertje goed afliep. Evenmin van de uitkomsten van de gesprekken met de bevolking. 'Gelukkig' (voor Nederland) voltrok zich voor de besluitvorming in de jaren 80 een ramp in Tsjernobyl. Gelukkig, want ondanks de vele bezwaren wilde de politiek gewoon hun eigen gang gaan. Volgens Lubbers was 'alles' er klaar voor. Wat men met het kernafval wilde doen was mij toen onduidelijk. Dumpen onder de grond in Groningen of bij Frankrijk in zee. Leve het milieu!
Hoe dan ook, veel activiteiten die uitgevoerd moeten worden om overheidsplannen te realiseren, zijn formaliteiten. Een kwestie van afvinken. De overheid gaat gewoon z'n gang.
Ander blogs en websites
▼