Volgens de organisatie gaat Lowlands niet door, omdat ik me niet laat vaccineren.
Als (project)manager / informatieanalist maakte ik zeer verschillende werkdagen mee. De ene keer een dag met veel denkwerk, de andere keer met veel mensen in de weer (interviews, presentaties, overleg enz.) en weer een andere dag vol 'herrie'. Herrie, zoals discussies, fout- en haastsituaties en natuurlijk nare mensen die op me loerden. Wat het laatste betreft : er was sprake van veranderingen in hun vertrouwde werksituaties en die werden door sommigen als bedreigend ervaren. Katten in het nauw maken rare sprongen. Meestal door dwars te liggen of op mij te gaan jagen (naar fouten zoeken).
Afhankelijk van de drukte compenseerde ik zo'n dag met klussen, fietsen, vissen en/of naar muziek luisteren. Ik herinner me nog wel dat ik na een luidruchtige dag weer thuis kwam, ik als eerste de radio uitzette. Rust in de tent. De andere dag mocht ie muziek blijven produceren.
Als ik processen moest onderzoeken deed ik dat met behulp van eventueel beschikbare documentatie en gesprekken met betrokkenen. In wezen verzamelde ik allerlei puzzelstukjes. Na zo'n periode van verzamelen ging
In die tijd kon ik elk puzzelstukje zo uit mijn hoofd herproduceren. Dat lukt me nu niet eens meer met die eenvoudige kinderpuzzel van vier stukjes. Haha! Puzzelen betekende denken, denken en nog eens denken. Als ik een dag zo bezig was geweest, was muziek een welkome vorm van ontspanning. Soms ging ik doordeweeks 's avonds vissen. Dan zocht ik de rust op na een drukke dag. Aan het water de dag evalueren, wat aan zelfreflectie doen en vooral ontspannen. Op andere momenten stapte ik op mijn race- of gewone fiets. De ritten op de motorfiets richting huis waren ook erg fijn om de drukte van een werkdag van me af te laten blazen door de rijwind. Heerlijk. In de leaseauto was het of stil of er klonk vrolijke muziek. Omdat ik toen ook vrij gemakkelijk gebeurtenissen van me af kon laten glijden, had ik weinig last van stress.